ที่นี่ฉันเรียกว่า 'บ้าน'

“บ้าน” ถ้าให้ทุกคนนึก ประกอบไปด้วย ห้องนอน ห้องทานข้าว ห้องน้ำ หรือ ห้องนั่งเล่น หรือถ้าพูดถึงองค์ประกอบที่ไม่ใช่สิ่งของก็คงเป็น คุณพ่อ คุณแม่ รวมถึงเด็กๆ ไม่ต่างกันเลยครับสำหรับบ้านของพี่ๆ กลุ่มคนไร้บ้าน ที่ศูนย์คนไร้บ้าน วัดหนู (บางกอกน้อย) ศูนย์แห่งนี้ก็ประกอบไปด้วยองค์ประกอบที่เป็นสิ่งปลูกสร้างก็คือ ห้องนอน ห้องน้ำ ห้องทานข้าว และองค์ประกอบที่ไม่ใช่สิ่งปลูกสร้าง ก็คือเพื่อนๆ กลุ่มคนไร้บ้านที่อยู่อาศัยที่ศูนย์แห่งนี้

ศูนย์คนไร้บ้านวัดหนู (บางกอกน้อย) เป็นการรวมตัวของคนไร้บ้านที่เคยอาศัยตามพื้นที่สาธารณะ เช่น บริเวณเสาชิงช้า หรือ สนามหลวง แต่พอมีศูนย์พักพิงแห่งนี้ คนไร้บ้านก็ได้มีที่อยู่อาศัยเป็นหลักแหล่งมากขึ้นเพราะที่ศูนย์แห่งนี้มีห้องพักให้คนไร้บ้านได้เช่าอาศัย กลุ่มคนไร้บ้านที่อาศัยอยู่บางคนก็อยู่เป็นครอบครัว ก็ประกอบด้วยคุณพ่อ คุณแม่ และเด็กๆ หรือบางคนก็อยู่อาศัยคนเดียว มีอายุตั้งแต่อายุ 30 ต้นๆ จนถึง 60 ปลายๆ ที่ศูนย์พักพิงแห่งนี้ ทุกคนอาศัยกันเหมือนครอบครัว ทุกคนทานอาหารจากหม้อข้าวเดียวกัน ดูทีวีเครื่องเดียวกัน โดยอาศัยอยู่ร่วมกันโดยยึดถือกฎข้อบังคับร่วมกัน

อย่างไรก็ตามที่ศูนย์คนไร้บ้าน วัดหนู (บางกอกน้อย) ก็ยังขาดแคลนข้าวของเครื่องใช้พวกสบู่ ยาสระผม เสื้อผ้าสำหรับเด็ก ของใช้ส่วนตัวสำหรับสุภาพสตรี รวมถึงอุปกรณ์เครื่องใช้จำพวกเก้าอี้ พัดลม และเครื่องกรองน้ำ

ดังนั้น ผมและเพื่อนๆ เลยอยากเชิญชวนทุกคนที่ได้เข้ามาเห็นโครงการ PLACE WHERE WE CALL HOME สนับสนุนเรื่องเงิน เพื่อไปซื้อของใช้ที่จำเป็นและซื้อเครื่องกรองน้ำ ทางกลุ่มผมต้องขอขอบคุณทุกคนที่ให้การสนับสนุนมา ณ ที่นี้ด้วยครับ

ขั้นตอนการดำเนินโครงการ

ระยะแรก: ลงพื้นที่เพื่อเก็บข้อมูลของกลุ่มคนไร้บ้านตามพื่นที่สาธารณะบริเวณเสาชิงเช้า กรุงเทพมหานคร โดยเก็บข้อมูลเรื่องความเป็นอยู่ของกลุ่มคนไร้บ้าน

ระยะที่สอง: เก็บข้อมูล ศูนย์คนไร้บ้าน วัดหนู (บางกอกน้อย) เพื่อสำรวจสิ่งที่ศูนย์ขาดแคลนและสิ่งที่จำเป็นต้องใช้ เพื่อขอรับบริจาค

ระยะที่สาม: การระดมทุนร่วมกับ เทใจดอทคอม เพื่อสร้างโครงการเพื่อเปิดรับบริจาคเพื่อนาเงินไปช่วยเหลือที่ ศูนย์คนไร้บ้าน วัดหนู (บางกอกน้อย)

ระยะที่สี่: จัดซื้อสิ่งของที่จำเป็นสำหรับศูนย์คนไร้บ้าน วัดหนู (บางกอกน้อย) และมอบให้กับศูนย์ฯ พร้อมรายงานความคืบหน้าให้แก่ผู้บริจาคทุกท่าน

ติดต่อพวกเราได้ที่

Facebook page: เรื่องเล่าริมทาง

ประโยชน์ของโครงการ

1. สร้างความตระหนักแก่คนทั่วไปให้รับรู้ถึงการมีอยู่ของกลุ่มคนไร้บ้านเพื่อนำไปสู่ความร่วมมือเพื่อช่วยให้กลุ่มคนไร้บ้านได้ใช้ชีวิตร่วมกับทุกคนได้อย่างเป็นปกติ
2. ร่วมเสริมสร้างสุขภาวะที่ดีให้แก่กลุ่มคนไร้บ้านที่ศูนย์พักพิง
3. คุณค่าของความเป็นมนุษย์ไม่อาจลดทอนลงได้ด้วยความแตกต่างฐานะทางสังคม กลุ่มของเราจึงปฎิบัติและคิดว่ากลุ่มคนไร้บ้านก็มีศักดิ์และศรีเท่ากับทุกๆ คนในสังคม
4. เราไม่ได้นำเรื่องราวของกลุ่มคนไร้บ้านมานำเสนอเพื่อให้คนทั่วไปรู้สึกสงสาร แต่ต้องการให้ทุกคนรับรู้ถึงสาเหตุของการมาเป็นคนไร้บ้าน และพยายามนำเสนอข้อเท็จจริงเกี่ยวกับคนไร้บ้านโดยอาศัยจากการลงพื้นที่เก็บข้อมูล และอ้างอิงจากงานวิจัย

สมาชิกภายในทีม

นายนภชาติ สุนทรชัย
นิสิตชั้นปีที่ 3 คณะพาณิชยศาสตร์และการบัญชี จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย