ที่นี่...มีเด็กหาย

ปัญหาเด็กหายเกิดขึ้นได้กับทุกครอบครัว ปัญหานี้จึงเป็นปัญหาสาธารณะที่ควรให้ความสำคัญไม่น้อยไปกว่าปัญหาสังคมอื่น และในทุก ๆ 24 ชั่วโมง จะมีเด็กไม่น้อยกว่า 2 คนหายออกจากบ้าน ใน 1 เดือนจึงมีเด็กมากกว่า 50 คนที่ครอบครัวกำลังติดตามหา

การหายตัวไปของเด็กในปัจจุบัน โดยเฉพาะการถูกลักพาตัว คนร้ายมักนำเด็กไปเพื่อกระทำทางเพศ การนำไปแสวงหาประโยชน์ทั้งทางเพศและแรงงาน ตลอดจนในระยะหลังคนร้ายมีแนวโน้มในการฆาตกรรมเด็กหลังจากกระทำทางเพศแล้วเพื่อฆ่าปิดปาก ดังนั้น เด็กที่ถูกลักพาตัว จึงตกอยู่ในสถานการณ์ที่อันตราย

เด็กชายธวรรชน์ แก้วตา หรือน้องอั้ม อายุ 5 ปี หายตัวไปอย่างลึกลับภายในหมู่บ้านหัวขัว ตำบลเปือยน้อย อำเภอเปือยน้อย จังหวัดขอนแก่น ตั้งแต่วันที่ 25 กุมภาพันธ์ 2559 จนถึงปัจจุบันเป็นเวลานานกว่า 1 ปีเศษ ที่ยังไม่ทราบเบาะแสการหายตัวไปของน้องอั้ม ครอบครัวของน้องอั้มที่ประกอบอาชีพรับจ้างทั่วไป หาเช้ากินค่ำ ไม่มีมูลค่าทางสังคมเพียงพอที่หน่วยงานภาครัฐจะทุ่มเทสรรพกำลังในการติดตามหาตัวเด็กชายคนนี้

เด็กหายคล้ายเพียงปุยนุ่น เรื่องราวของเขาแผ่วเบามากในพื้นที่ เมื่อไม่เด่นไม่ดัง ก็ยากที่ใครจะหันหลังมามอง เชื่อว่าถึงตอนนี้น้อยคนที่จะจำได้ว่าเด็กชายคนนี้หายตัวไปในพื้นที่

ด้วยที่ว่าครอบครัวน้องอั้มเป็นชาวบ้านธรรมดา ความใส่ใจในการในการติดตามหาตัวจึงไม่ต่อเนื่อง และเงียบหายไปในที่สุด การสร้างสัญลักษณ์ เพื่อให้หน่วยงานที่เกี่ยวข้องและคนในสังคม ยังมองเห็นและจำจดว่าเด็กหายคนนี้ยังไม่พบตัว จึงนับว่าเป็นเรื่องที่จำเป็นอย่างยิ่ง

ป้ายเด็กหายขนาดใหญ่ ภาพประกาศเต็มตัวของน้องอั้ม จะตั้งตระหง่านอยู่ที่ทางออกอาคารผู้โดยสารขาเข้าของท่าอากาศยานขอนแก่น ซึ่งนับเป็นจุดยุทธศาสตร์สำคัญที่ผู้หลักผู้ใหญ่ จะใช้เป็นทางผ่านเมื่อเดินทาง พวกเขาจะเห็นน้องอั้ม ยืนขอความช่วยเหลืออยู่ที่นั่น และเป็นการปักหมุดย้ำเตือนให้สังคมได้รู้ว่า “ที่นี่...มีเด็กหาย”

นอกจากนี้ มูลนิธิกระจกเงาในฐานะหน่วยงานรับแจ้งเหตุคนหาย มีข้อเรียนเสนอแนะต่อสำนักงานตำรวจแห่งชาติ ดังนี้

1.สำนักงานตำรวจแห่งชาติ ควรยกระดับศูนย์บริหารจัดการคนหายและศพนิรนาม ให้มีโครงสร้างและผู้ปฏิบัติงานประจำ ทำหน้าที่ในการรวบรวมข้อมูลคนหาย วิเคราะห์ ประสานงาน ประชาสัมพันธ์ และติดตามคนหาย ในลักษณะกองบังคับการ ที่สามารถปฏิบัติภารกิจได้ทั่วประเทศ

2.พัฒนาระบบการรับแจ้งเหตุคนหาย ให้มีฐานข้อมูลออนไลน์ได้ทั่วประเทศ เพื่อให้การรับแจ้งเหตุและรวบรวมข้อมูล ทำได้อย่างรวดเร็ว มีประสิทธิภาพในการสืบค้นข้อมูล และช่วยเหลือคนหายได้อย่างทันท่วงที

3.สนับสนุนให้เจ้าหน้าที่ผู้ปฏิบัติงาน มีทัศนคติที่ดีต่อการบริหารจัดการคนหายในแต่ละประเภท โดยเฉพาะกลุ่มเด็กหายที่สมัครใจหนีออกจากบ้าน ซึ่งเป็นสัดส่วนที่มากที่สุดในคนหายทุกประเภท เนื่องจากหลายกรณีพบว่า เด็กสมัครใจหนีออกจากบ้าน ถูกกระทำความรุนแรงหรือถูกก่ออาชญากรรมภายหลังหายออกจากบ้าน ซึ่งการช่วยเหลือติดตามอย่างทันท่วงที จะเป็นการลดปัญหาอาชญากรรมอื่นๆ

4.สำนักงานตำรวจแห่งชาติ ควรออกหนังสือเวียนย้ำกับทุกสถานีตำรวจและประชาสัมพันธ์ต่อสังคม ว่า ปัจจุบันสามารถแจ้งความคนหายได้ทันทีโดยไม่ต้องรอให้หายครบ 24 ชม. 

5.สำนักงานตำรวจแห่งชาติ ควรจัดให้มีการทบทวน และอบรมความรู้ในการสืบสวนติดตามคนหายประเภทต่างๆ เพื่อเป็นแนวทางในการปฏิบัติงาน และสร้างความรู้ความเข้าใจถึงสถานการณ์ปัจจุบันของปัญหาคนหาย สำหรับการทำงานช่วยเหลือและป้องกันต่อไป 

ประโยชน์ของโครงการ

เด็กหายไม่ใช่แค่ลูกคนอื่น แต่เป็นเด็กของสังคมที่ต้องช่วยกันติดตามหา ป้ายตามหาเด็กหายที่สนามบิน จะสร้างพื้นที่ให้คนในสังคมได้ช่วยกันติดตามหาเด็กที่หายออกจากบ้านไปนาน และไม่มีที่ยืนในสื่อสาธารณะ และทำให้หน่วยงานที่เกี่ยวข้องตระหนักต่อปัญหาเด็กหาย

กิจกรรมที่จะดำเนินโครงการ

จัดทำ บิลบอร์ดถาวรเป็นประกาศติดตามหาเด็กหาย ขนาด 3X8 เมตรบริเวณทางเดินผู้โดยสารขาเข้าในท่าอากาศยานขอนแก่น โดยตั้งเป้าซื้อพื้นที่ป้ายเป็นระยะเวลาในช่วงไฮซีซั่นเป็นระยะเวลา 3 เดือน ( พฤศจิกายน 2560-มกราคม 2561)

สมาชิกในทีม

ศูนย์ข้อมูลคนหาย มูลนิธิกระจกเงา
www.facebook.com/thaimissing