ที่นี่ฉันเรียกว่า 'บ้าน'

“บ้าน” ถ้าให้ทุกคนนึก ประกอบไปด้วย ห้องนอน ห้องทานข้าว ห้องน้ำ หรือ ห้องนั่งเล่น หรือถ้าพูดถึงองค์ประกอบที่ไม่ใช่สิ่งของก็คงเป็น คุณพ่อ คุณแม่ รวมถึงเด็กๆ ไม่ต่างกันเลยครับสำหรับบ้านของพี่ๆ กลุ่มคนไร้บ้าน ที่ศูนย์คนไร้บ้าน วัดหนู (บางกอกน้อย) ศูนย์แห่งนี้ก็ประกอบไปด้วยองค์ประกอบที่เป็นสิ่งปลูกสร้างก็คือ ห้องนอน ห้องน้ำ ห้องทานข้าว และองค์ประกอบที่ไม่ใช่สิ่งปลูกสร้าง ก็คือเพื่อนๆ กลุ่มคนไร้บ้านที่อยู่อาศัยที่ศูนย์แห่งนี้ ศูนย์คนไร้บ้านวัดหนู (บางกอกน้อย) เป็นการรวมตัวของคนไร้บ้านที่เคยอาศัยตามพื้นที่สาธารณะ เช่น บริเวณเสาชิงช้า หรือ สนามหลวง แต่พอมีศูนย์พักพิงแห่งนี้ คนไร้บ้านก็ได้มีที่อยู่อาศัยเป็นหลักแหล่งมากขึ้นเพราะที่ศูนย์แห่งนี้มีห้องพักให้คนไร้บ้านได้เช่าอาศัย กลุ่มคนไร้บ้านที่อาศัยอยู่บางคนก็อยู่เป็นครอบครัว ก็ประกอบด้วยคุณพ่อ คุณแม่ และเด็กๆ หรือบางคนก็อยู่อาศัยคนเดียว มีอายุตั้งแต่อายุ 30 ต้นๆ จนถึง 60 ปลายๆ ที่ศูนย์พักพิงแห่งนี้ ทุกคนอาศัยกันเหมือนครอบครัว ทุกคนทานอาหารจากหม้อข้าวเดียวกัน ดูทีวีเครื่องเดียวกัน โดยอาศัยอยู่ร่วมกันโดยยึดถือกฎข้อบังคับร่วมกัน