ห้องน้ำสร้างสุข จระเข้ x มูลนิธิกระจกเงา

ตั้งแต่เดือนเมษายน 2564 – สิงหาคม 2564 โครงการได้มีการจัดสร้างห้องสุขา ขนาด 2x2 เมตร ให้กับผู้สูงอายุ ผู้ป่วย เด็ก และชาวบ้านที่ยากไร้ในชุมชนชาติพันธุ์บนดอยในพื้นที่จังหวัดเชียงราย  จำนวน 30 หลัง ให้กับ 30 ครอบครัว ที่ไม่มีห้องสุขาหรือห้องสุขาเดิมมีสภาพเสื่อมโทรม จากการดำเนินงานทำให้มีผู้ที่ได้รับประโยชน์จากโครงการ ทั้งสิ้น 109 คน ซึ่งมีทั้งผู้สูงอายุ ผู้ป่วย เด็กและครอบครัว 

โดยที่สุขภัณฑ์และเครื่องอำนวยความสะดวกภายในจะเน้นความเหมาะสมสอดคล้องและความปลอดภัยให้กับผู้ใช้ที่เป็นผู้สูงอายุ ผู้ป่วย และเด็ก  พร้อมติดตั้งอ่างล้างมือไว้ด้านหน้าของห้องสุขาเพื่อส่งเสริมวัฒนธรรมการล้างมือซึ่งเป็นหนึ่งในมาตรการการป้องกันการติดเชื้อและแพร่ระบาดของไวรัสโควิดที่กำลังระบาดอยู่ในปัจจุบัน จากการดำเนินงานเรามั่นใจว่า เด็ก/เยาวชน ผู้สูงอายุ ผู้ป่วย/ผู้พิการ ผู้ยากไร้ ของชุมชนชาติพันธ์ที่อยู่ในท้องถิ่นห่างไกลที่ได้รับห้องสุขาจากโครงการจะมีสุขอนามัยที่ดีขึ้นและมีความปลอดภัยจากการใช้ห้องสุขาที่ถูกสุขลักษณะและมีมาตรฐานอย่างแน่นอน

จากการดำเนินงานทำให้มีผู้ที่ได้รับประโยชน์จากโครงการ ทั้งสิ้น 109 คน

นอกจากเรื่องของทุนทรัพย์และทรัพยากรที่โครงการได้รับการสนับสนุนจากภาคสังคมแล้ว เรื่องของการสร้างความร่วมมือทั้งจากอาสาสมัครทางสังคม ชุมชน และตัวเจ้าของบ้าน ก็ถือได้ว่าประสบความสำเร็จตามวัตถุประสงค์ในระดับหนึ่ง ทั้งนี้เนื่องเพราะในช่วงแรกของการดำเนินงาน ทางโครงการสามารถระดมอาสาสมัครทางสังคมและชุมชนเข้าร่วมปฏิบัติการจัดสร้างห้องสุขาให้กับชาวบ้านที่เป็นกลุ่มเป้าหมายได้อย่างน้อย 50 คน อีกทั้งพื้นที่ดำเนินงานของโครงการยังทำหน้าที่เป็นพื้นที่จิตอาสาและแหล่งเรียนรู้สำหรับเด็ก ๆ ในชุมชนได้เป็นอย่างดี ซึ่งทำให้ภาคสังคมเห็นความสำคัญของเรื่องสุขาภิบาลของคนยากไร้ที่อยู่ในพื้นที่ห่างไกล แต่ในช่วงท้ายของการดำเนินโครงการสถานการณ์การแพร่ระบาดของไวรัสโควิด 19 ในพื้นที่เริ่มหนักขึ้น ดังนั้นเพื่อความปลอดภัยของทีมงานและชาวบ้านในชุมชน โครงการจำเป็นยกเลิกการเปิดรับอาสาสมัครจากภายนอก เพื่อปฏิบัติตามมาตรการป้องกันการแพร่ระบาดของเชื้อไวรัสโควิด 19 ในพื้นที่

ห้องน้ำหลังที่ 22 - 30

หลังที่ 22 : นายจะจ๋า จะแหละ  อายุ 50 ปี (หมู่บ้านจะก่า)  ไม่มีห้องน้ำใช้ ใช้ป่าในการทำธุระส่วนตัว สมาชิกครอบครัวมี 8 คน  

หลังที่ 23 : นายจะพือ จะแล - อายุ 46 ปี  (หมู่บ้านห้วยชมพู)  ไม่มีห้องน้ำใช้ สมาชิกในครอบครัวมี 6 คน 

หลังที่ 24 : นางลอสือ จะแล - อายุ 48 ปี (หมู่บ้านห้วยชมพู)  สภาพห้องน้ำที่ใช้เดิมมีความเสื่อมโทรม สมาชิกในครอบครัวมี 4 คน

หลังที่ 25 : นายอาโด๊ เมอแล - อายุ 68 ปี (หมู่บ้านห้วยชมพู)  สภาพห้องน้ำที่ใช้เดิมมีความเสื่อมโทรม สมาชิกในครอบครัวมี 3 คน ป่วยเป็นโรคเบาหวาน ความดันโลหิตสูง ข้อเข่าเสื่อม

หลังที่ 26 : นายธีรนัย จะแฮ - อายุ 25 ปี  (หมู่บ้านสุขเกษม) ไม่มีห้องน้ำใช้  สมาชิกในครอบครัวมี 4 คน (เป็นบุคคลไร้สัญชาติ) 

หลังที่ 27 : นายกนก เชกอง อายุ 21 ปี (หมู่บ้านสุขเกษม) สภาพห้องน้ำที่ใช้เดิมเสื่อมโทรม สมาชิกในครอบครัวมี 5 คน สมาชิกในครอบครัวป่วยเป็นโรคหอบหืด

หลังที่ 28 : นางนาติ จะแฮ อายุ 40 ปี (หมู่บ้านสุขเกษม)  สภาพห้องน้ำที่ใช้เดิมมีความเสื่อมโทรม  สมาชิกในครอบครัวมี 7 คน (เป็นบุคคลไร้สัญชาติ) 

หลังที่ 29 : นางอาชู เยอลือ อายุ 27 ปี (หมู่บ้านดอยบ่อ 2)  สภาพห้องน้ำที่ใช้เดิมมีความเสื่อมโทรม  สมาชิกในครอบครัวมี 5 คน 

หลังที่ 30 : นางรัตนา ธำรงกมล อายุ 54 ปี  (หมู่บ้านดอยบ่อ 2)  สภาพห้องน้ำที่ใช้เดิมมีความเสื่อมโทรม สมาชิกในครอบครัวมี 3 คน สมาชิกในครอบครัวป่วยเป็นมือสั่น/ข้อเสื่อม

ในช่วงวันที่ 15 มิถุนายน 2564 – 27 กรกฎาคม 2564 ได้มีการสร้างห้องน้ำจนแล้วเสร็จเพิ่มอีกจำนวน 11 หลัง มีผู้ที่ได้รับประโยชน์จากโครงการทั้งสิ้น 35 คน ซึ่งมีทั้งเด็ก คนชรา และผู้ป่วย นอกจากสภาพพื้นที่ที่ทำงานจะทำให้ทีมงานทำงานได้ยากกว่าพื้นที่ปกติแล้ว ในช่วงที่ผ่านมาสภาพอากาศหรือฟ้าฝนก็ทำให้การทำงานมีข้อจำกัดเพิ่มมากขึ้น จึงต้องใช้เวลาในการสร้างเพิ่มมากขึ้นในแต่ละหลัง แต่อย่างไรก็ตามการก่อสร้างห้องน้ำก็ยังคงเป็นไปตามแผนที่ได้วางไว้

ห้องน้ำหลังที่ 11 - 21

หลังที่ 11 : นายอาซอง เชอหมื่อ อายุ 102 ปี  สภาพห้องน้ำที่ใช้เดิมมีความเสื่อมโทรม 
เป็นผู้สูงอายุที่เคลื่อนไหวลำบากและนั่งยองไม่ได้ สายตาไม่ดี สูญเสียการได้ยิน สมาชิกในครอบครัวมี 2 คน

หลังที่ 12 : นางอาหมวย จะก่า อายุ 40 ปี 
ไม่มีห้องน้ำใช้ ต้องอาศัยใช้ของญาติ สมาชิกในครอบครัวมี 3 คน

หลังที่ 13 : นายคมสัน ยะคา อายุ 38 ปี   ไม่มีห้องน้ำใช้ ต้องอาศัยห้องน้ำส่วนรวมของหมู่บ้าน สมาชิกในครอบครัวมี 5 คน ลูกสาวป่วยเป็นโรคหอบหืด

หลังที่ 14 : นายจะหละ จะนะ อายุ 48 ปี   ไม่มีห้องน้ำใช้ เคยประสบอุบัติเหตุซี่โครงหัก จึงทำงานหนักไม่ได้ สมาชิกในครอบครัวมี 2 คน

หลังที่ 15 : นายอาจู ชือมือ อายุ 58 ปี   ไม่มีห้องน้ำใช้ สมาชิกในครอบครัวมี 3 คน ภรรยาป่วย

หลังที่ 16 : นางหมี่เจอะ แชหมื่อ อายุ 48 ปี  ไม่มีห้องน้ำใช้  สมาชิกในครอบครัวมี 5 คน สามีเสียชีวิต

หลังที่ 17 : นางหมี่บะ แลเฉอะ อายุ 77 ปี  ไม่มีห้องน้ำใช้ สมาชิกในครอบครัวมี 5 คน สามีป่วยเป็นโรคหอบ หมี่บะสูญเสียการได้ยิน

หลังที่ 18 : นายอนุชา  เชอมือ อายุ 46 ปี   ไม่มีห้องน้ำใช้ ต้องอาศัยห้องน้ำจากเพื่อนบ้าน อยู่ตัวคนเดียว ป่วยติดเชื้อ HIV

หลังที่ 19 : นางนาจู เชอหมื่อ อายุ 69 ปี  สภาพห้องน้ำที่ใช้เดิมมีความเสื่อมโทรม สมาชิกในครอบครัวมี 5 คน บุตรทั้ง 4 คนป่วยเป็นโรคสมองพิการ ส่วนนาจูเป็นความดันโลหิตสูง

หลังที่ 20 : นางนาจู  แสนใหม่ อายุ 74 ปี  ไม่มีห้องน้ำใช้ ต้องอาศัยเข้าห้องน้ำจากเพื่อนบ้าน อยู่ตัวคนเดียว ข้อเข่าเริ่มมีปัญหา เคลื่อนไหวลำบาก

หลังที่ 21 : นางพลอย  เชอหมื่อ อายุ 45 ปี  สภาพห้องน้ำที่ใช้เดิมมีความเสื่อมโทรม สมาชิกในครอบครัวมีจำนวน 3 คน  นางพลอยป่วยเป็นผู้ติดเชื้อ HIV

ทีมงานมูลนิธิกระจกที่เชียงรายได้เริ่มดำเนินการก่อสร้างห้องน้ำแล้ว โดยการสร้างห้องน้ำแต่ละหลังนั้นได้สร้างความร่วมมือให้กับอาสาสมัคร คนในชุมชน เจ้าของบ้าน และยังเป็นพื้นที่แหล่งเรียนรู้ให้เด็กๆ ในชุมชนที่สนใจงานช่างมาร่วมเรียนรู้และช่วยลงมือทำด้วย ปัจจุบันการก่อสร้างห้องน้ำทำเสร็จไปแล้ว 10 หลัง

ห้องน้ำหลังที่ 1 - 10

หลังที่ 1 : นางอาเดอะ มาเยอะ อายุ 65 ปี ไม่มีห้องน้ำใช้ ต้องอาศัยห้องน้ำของห้องประชุมหมู่บ้าน ป่วยเป็นโรคเบาหวานและความดันโลหิตสูง มีอาการปวดเข่าและหลัง

หลังที่ 2 : นางอาซึ หมื่อแหละ อายุ 57 ปี   สภาพห้องน้ำที่ใช้เดิมมีความเสื่อมโทรม

หลังที่ 3 : นางหมีตือ อามอ  อายุ 57 ปี  ไม่มีห้องน้ำใช้

หลังที่ 4 : นายอาแผ่ว เชอหมื่อ อายุ 50 ปี สภาพห้องน้ำเดิมเสื่อมโทรม

หลังที่ 5 : นางนาจู แสนพรน อายุ 80 ปี  ไม่มีห้องน้ำ เป็นคนชรา ป่วยเป็นโรคกระเพาะอาหารและสูญเสียการได้ยิน

หลังที่ 6 : นางนาแฮ จะเหมาะ อายุ 54 ปี   สภาพห้องน้ำเสื่อมโทรม ป่วยสูญเสียการได้ยิน

หลังที่ 7 : นายอาจารย์ อู่ป่า อายุ 65 ปี ไม่มีห้องน้ำ เป็นคนชรา อาศัยอยู่คนเดียว ป่วยเป็นโรคกระเพาะอาหารและสูญเสียการได้ยิน

หลังที่ 8 : นางสาวพุบวย จะปอ อายุ 28 ปี มีลูกเล็ก 1 คน ไม่มีห้องน้ำ ต้องอาศัยเพื่อนบ้าน เป็นแม่หม้ายลูก 1

หลังที่ 9 : นางหมีเย เชอหมื่อ อายุ 58 ปี  สภาพห้องน้ำเสื่อมโทรม เป็นผู้พิการด้านขา ขาขวาไม่สามารถใช้งานได้  

หลังที่ 10 : นาอาก่า อามอ อายุ 60 ปี   ห้องน้ำเสื่อมโทรมและพังถล่มลงมาเนื่องจากติดกับแม่น้ำ มีสมาชิกทั้งหมด 6 คน ภรรยาป่วยสูญเสียการได้ยิน