ปล่อยหอยชักตีนลงแปลงอนุรักษ์ เกาะศรีบอยา จ.กระบี่

ที่มา/ความสำคัญโครงการ :

ใครที่เดินทางไปจังหวัดกระบี่ เมนูอาหารจานนิยมจะต้องมีโอกาสลิ้มรส คือ หอยชักตีนลวกจิ้มกับน้ำจิ้มรสเด็ด ทำให้หอยชักตีนมีจำนวนน้อย และที่สำคัญหอยชักตีนขนาดโตไม่พอก็จัดเสริ์ฟอยู่ในจานอาหารแล้ว

มูลนิธิเอ็นไลฟร่วมกับศูนย์วิจัยและพัฒนาประมงชายฝั่งกระบี่ กรมประมงร่วมกันรณรงค์การบริโภคหอยชักตีนในขนาดที่ไม่ต่ำกว่า 6 ซม. เนื่องจากศูนย์วิจัยและพัฒนาประมงชายฝั่งกระบี่มีการวิจัยและพบว่า แม่พันธ์หอยชักตีนที่มีขนาดต่ำกว่า 6 เซนติเมตร จะมีโอกาสวางไข่ได้ 3-4 ครั้ง และในแต่ละครั้งก็สามารถวางไข่ได้หลายร้อยตัว ซึ่งในระยะของหอยชักตีนระยะนี้จึงเป็นระยะสำคัญต่อการเจริญเติบโต และสามารถขยายพันธุ์ได้

ดังนั้นจึงร่วมกันรณรงค์ในกลุ่มชาวประมง ที่เก็บหอยชักตีนมาขาย ไม่ให้เก็บตัวเล็ก และจัดการเพิ่มประชากรหอยชักตีนโดยการเพาะเลี้ยงและนำไปปล่อยในธรรมชาติ โดยกำหนดเขตในเขตอนุรักษ์ห้ามเก็บ เพื่อให้แม่พันธ์ได้เติบโต และขยายแพร่พันธุ์ออกไป

ศูนย์วิจัยและพัฒนาประมงชายฝั่งกระบี่ได้ทำการเพาะพันธุ์ และนำไปปล่อยในแปลงอนุรักษ์ที่เกาะศรีบอยา จังหวัดกระบี่ มาตั้งแต่ปี 2553 จนถึงปัจจุบัน สามารถเพาะพันธุ์หอยชักตีน ได้ถึงจำนวน 800,000 ตัว โดยในปี 2559 ตั้งเป้าหมายในการทำการเพาะพันธุ์ หอยชักตีนให้ได้จำนวน 1 ล้านตัว ในแปลงอนุรักษ์ที่มีระบบนิเวศที่สมบรูณ์ ซึ่งจะเป็นสถานที่ที่มีลักษณะเป็นโคลนปนทราย มีหญ้าทะเลอยู่ในธรรมชาติ จำนวน 2 แปลง แปลงละขนาด 100X100 เมตร ทั้งฝั่งตะวันออกและฝั่งตะวันตกของเกาะศรีบอยา

การบริจาค 1 บาทจะเพาะพันธ์หอยชักตีนได้ 1 ตัว

มูลนิธิเอ็นไลฟ.....เพื่อความเป็นหนึ่งเดียวกันของสิ่งแวดล้อมและมนุษย์ มีภารกิจหลักคือ การส่งเสริม สนับสนุน และปลูกจิตสำนึกการอนุรักษ์ ฟื้นฟูทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อมโดยมีเป้าหมายเพื่อสร้างระบบนิเวศที่ยั่งยืนในแหล่งท่องเที่ยวธรรมชาติและสร้างองค์ความรู้ระบบนิเวศอย่างเป็นวิชาการเพื่อนำไปสู่การบริหารอย่างมีประสิทธิภาพ ดำเนินการโดยการสร้างการมีส่วนร่วม ทั้งใน ภาครัฐและท้องถิ่นการเชื่อมโยงและสร้างเครือข่ายโดยการร่วมเป็นภาคี

มูลนิธิเอ็นไลฟ เชื่อว่า....ทรัพยากรธรรมชาติ ไม่ว่าจะอยู่ที่ไหนก็ตามถือเป็นสมบัติของประชากร ทุกคนในโลก เราได้เรียนรู้จากประวัติศาสตร์และประสบการณ์ว่า เหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ไม่ว่าจะเป็นปรากฎการณ์ทางธรรมชาติ การเปลี่ยนแปลงของโลก หรือสิ่งที่มนุษย์สร้างขึ้นจะส่งผลเกี่ยวเนื่องกับระบบนิเวศและมีผลกระทบต่อทุกชีวิตบนโลก ดังนั้น ทุกๆ คน ก็สามารถมีส่วนร่วมในการดูแลรักษาทรัพยากรธรรมชาติและการอนุรักษ์สิ่งแวดล้อม ไม่ว่าจะอยู่ใกล้หรือไกลก็ตาม โดยเลือกในสิ่งที่ตนเองรู้สึกรักและหวงแหน และสามารถกระทำได้ในสิ่งที่ตนเองถนัด