โครงการพัฒนาคุณภาพชีวิตผู้สูงอายุ ผู้ป่วยติดเตียง และผู้ด้อยโอกาสทางสังคม

ประเทศไทยเข้าสู่สภาพสังคมที่มีผู้สูงอายุ ผู้ป่วยติดเตียง และผู้ด้อยโอกาสทางสังคม เพิ่มขึ้นเป็นจำนวนมาก ซึ่งขาดการเอาใจใส่ดูแล เนื่องจากบุคคลในครอบครัวขาดรายได้ อันเนื่องมาจากสภาพปัญหาทางด้านสังคม เศรษฐกิจ ซึ่งมีค่าครองชีพที่สูงขึ้น อีกทั้งสภาพเศรษฐกิจ การเมืองและโรคระบาดเชื้อไวรัส โคโรนา 2019 ( โควิด-19 ) ทำให้สังคมผู้สูงอายุมีความเป็นอยู่ที่ยากลำบากรวมถึงผู้พิการ ผู้ด้อยโอกาส ผู้ป่วยเรื้อรัง และผู้ป่วยติดเตียง ได้รับผลกระทบอีกด้วย

และพร้อมเดียวกันมูลนิธิพระครูบาน้อย เขมปัญโญ (องค์สาธารณประโยชน์) ได้พิจารณาเห็นความทุกข์ยากลำบากของผู้ประสบภัยหนาวในถิ่นทุรกันดาร ที่เดือดร้อนด้วยความเป็นอยู่และต้องต่อสู้กับภัยหนาวที่มาเยือนในปีนี้

โดยเฉพาะในเขตพื้นที่ของจังหวัดเชียงใหม่ และจังหวัดเชียงราย ซึ่งในหลายอำเภอมีอุณภูมิที่หนาวมากและจังหวัดประกาศเป็นพื้นที่ประสบภัยหนาว ทำให้พระภิกษุสามเณร และประชาชนผู้สูงวัย ผู้พิการ ผู้ยากจน และผู้ด้อยโอกาสทางสังคม ที่ต้องประสบกับความเดือดร้อน และขาดแคลนเครื่องกันหนาว เครื่องอุปโภค ตลอดถึง ยารักษาโรค

ดังนั้นมูลนิธิพระครูบาน้อย เขมปัญโญ ( องค์สาธารณประโยชน์ ) จึงได้มีโครงการพัฒนาคุณภาพชีวิต ผู้สูงอายุ ผู้พิการ ผู้ยากจน และผู้ด้อยโอกาสทางสังคม (มอบเครื่องกันหนาว) โดยจะจัดกิจกรรมให้ความรู้ในการดำเนินชีวิตและมอบเครื่องอุปโภค บริโภคเบื้องต้นให้กับผู้สูงอายุที่ป่วยเรื้อรังและติดเตียง ผู้พิการ ผู้ด้อยโอกาส

การดำเนินกิจกรรม

วัน/เวลา : วันศุกร์ ที่ 13 มกราคม 2566 ทางคณะมูลนิธิฯ ออกเดินทางเวลา 04.00น. และถึงที่ชุมชนบ้านป่าคา ตำบลแม่ตื่น อำเภออมก๋อย จังหวัดเชียงใหม่ เวลา 11.30 น. พร้อมกับลงพื้นในการช่วยเหลือผู้สูงอายุ ผู้พิการ ผู้ยากจน และผู้ด้อยโอกาสทางสังคม จำนวน 12 คน เสร็จสิ้นในเวลา 18.20 น.

สถานที่ : ณ วัด/ชุมชนบ้านป่าคา ตำบลแม่ตื่น อำเภออมก๋อย จังหวัดเชียงใหม่

จำนวนผู้เข้าร่วมโครงการ ฯ : จำนวน 180 คน

ผู้ได้รับผลประโยชน์ : จำนวน 180 คน

 สิ่งที่ได้รับผล/เกิดการเปลี่ยนแปลง

1. ผู้สูงอายุ ผู้ป่วยติดเตียง และผู้ด้อยโอกาสทางสังคม ได้รับการฟื้นฟูสมรรถภาพอย่างต่อเนื่อง
2. ผู้สูงอายุ ผู้ป่วยติดเตียง และผู้ด้อยโอกาสทางสังคม มีกำลังใจและพร้อมที่จะดำรงชีวิตต่อไป
3. ทุกภาคส่วนให้ความร่วมมือในการช่วยเหลือผู้สูงอายุ ผู้ป่วยติดเตียง และผู้ด้อยโอกาสทางสังคม
4. ทำให้เกิด ธรรมสังคหวัตถุ แปลว่า ธรรมที่เป็นที่ตั้งแห่งการสงเคราะห์กัน, ธรรมเป็นเครื่องยึดเหนี่ยว น้ำใจกัน หมายถึง หลักการครองใจคน, หลักยึดเหนี่ยวใจกันไว้, วิธีทำให้คนรัก, หลักสังคมสงเคราะห์ ซึ่งเป็นเครื่องประสานใจและเหนี่ยวรั้งใจคนให้เป็นอันหนึ่งอันเดียวกันได้ และทำให้อยู่กันด้วยความรักความปรารถนาดีต่อกัน เหมือนลิ่มสลักรถที่ตรึงตัวรถไว้มิให้ชิ้นส่วนกระจายไป ทำให้รถแล่นไปได้ตามที่ต้องการ

สังคหวัตถุมี 4 ประการ คือ

1. ทาน การให้ การเสียสละ การแบ่งปันเพื่อประโยชน์แก่คนอื่น ช่วยปลูกฝังให้เป็นคนที่ไม่เห็นแก่ตัว แบ่งปันกัน(แบ่งปันไปมา)
2. ปิยวาจา การพูดจาด้วยถ้อยคำไพเราะอ่อนหวาน จริงใจ ไม่พูดหยาบคายก้าวร้าว พูดในสิ่งที่เป็นประโยชน์เหมาะกับกาลเทศะ พูดดีต่อกัน (พูดจาจับใจ)
3. อัตถจริยา ช่วยเหลือกัน (ช่วยกิจกันไป)
4. สมานัตตตา คือ การปฏิบัติตนเสมอต้นเสมอปลาย การทำตัวให้เข้ากันได้ เป็นเพื่อนร่วมทุกข์ร่วมสุขกัน ไม่เอาเปรียบ ร่วมเผชิญ และแก้ปัญหาเพื่อประโยชน์สุขร่วมกัน ไม่ถือเราถือเขา รู้จักผูกมิตรกับผู้อื่น เช่น ในยามที่ตนตกทุกข์ได้ยากก็ไม่ทอดทิ้งยังช่วยเหลือ ย่อมเกิดความสุข และความสามัคคีในหมู่คณะ

ความประทับใจของผู้ได้รับผลประโยชน์

คุณยายเอ้ย อ่องกาศ อายุ 85 ปี เป็นผู้ป่วยติดเตียง ไม่สามารถช่วยเหลือตัวเองได้ ได้ให้การสัมภาษณ์ และร่วมแสดงความรู้สึกที่ได้รับการสนับสนุนจากโครงการพัฒนาคุณภาพชีวิตผู้สูงอายุ ผู้พิการ ผู้ยากจน และผู้ด้อยโอกาสทางสังคม ว่า

“รู้สึกดีใจ และขอบพระคุณในมูลนิธิพระครูบาน้อย เขมปัญโญ ที่ได้เดินทางมามอบสิ่งของช่วยเหลือมี เครื่องอุปโภค - เครื่องบริโภค อาทิเช่น ของใช้สำหรับผู้ป่วย เครื่องกันหนาว และอาหารแห้ง ยารักษาโรค ด้วยว่า ตนเองเป็นผู้ป่วยที่ไม่สามารถช่วยเหลือตนเองได้ ต้องอาศัยลูกหลานในการให้การช่วยเหลือ หาอาหารกับข้าว ให้กิน และด้วยตนเองเป็นผู้สูงวัย ไปไหนมาไหนลำบากไม่สะดวกเท่าที่ควร อีกทั้งต้องอาศัยอยู่ภายในบ้าน ไม่สามารถออกไปประกอบอาชีพได้ ร่วมกับลูกหลานได้ แต่ด้วยมีหน่วยงานมูลนิธิฯ และผู้นำชุมชน องค์กรให้การช่วยเหลือจึงต้องขอขอบพระคุณในโครงการฯ ดี ๆ อย่างนี้ ที่ได้ให้ความสำคัญกับผู้สูงอายุ ผู้พิการ ผู้ยากจน และผู้ด้อยโอกาสทางสังคม”