ดิฉัน นางสาว วรัญยา ภูน้ำทรัพย์ นักศึกษาชั้นปีที่ 4 คณะเทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสาร สาขาวิชานิเทศศาสตร์ เอกภาพยนตร์ มหาวิทยาลัยศิลปากร ขอความอนุเคราะห์สนับสนุนโครงการสร้างสรรค์ภาพยนตร์สั้นจุลนิพนธ์เกี่ยวกับภาวะความรุนแรงทางอารมณ์และการใช้อำนาจในสังคมมนุษย์ผู้หญิง ซึ่งเลือกนำเสนอประเด็นสะท้อนปัญหาสังคมที่บางคนอาจจะเคยหรือไม่เคยได้รับรู้มาก่อน นั้นคือ

"การรังแก"

          การรังแกแตกต่างจากการหยอกล้อเล่นกันตรงที่มีเรื่องของอำนาจเข้ามาเกี่ยวข้อง หากใครก็ตามที่แปลกแยกกว่าเพื่อน ทำอะไรขัดใจหรือทำตัวอ่อนแอนั้น ก็จะกลายเป็นเหยื่อในการถูกรังแกทันที โดยคนที่ยอมคล้อยตามกับกลุ่มคนที่ก่อเรื่องนั้น ก็จะรอดตัวจากการโดนแกล้งไป ซึ่งปัญหาการรังแกหรือกลั่นแกล้งในโรงเรียนยังคงมีอยู่ และปัญหานี้ก็จะไม่จบสิ้น หากคนที่ถูกแกล้งส่งต่อความด้อยกว่าทางสังคมของตนไปสู่ผู้ที่ด้อยกว่าเป็นทอดๆ รวมไปถึง การเพิกเฉยต่อปัญหานี้ของบรรดาครูอาจารย์ ที่ห่วงภาพลักษณ์ของโรงเรียน มากกว่าเป็นห่วงลูกศิษย์ของตนเอง ก็ยังคงเป็นสิ่งที่มีอยู่ในสังคม

          เนื้อหาในภาพยนตร์เรื่องนี้จะถูกถ่ายทอดผ่านเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในภายในห้องล็อคเกอร์หอพักนักเรียนหญิง ที่แต่ละคนมีบุคลิกแตกต่างกันไป โดยมีความแตกต่างทางชนชั้นระหว่างบุคคล เรื่องเกิดขึ้นภายในคืนหนึ่งคืนที่แสนวุ่นวาย เด็กสาวมัธยมผู้มีพฤติกรรมแปลกแยกไม่เข้าสังคม ย้ำคิดย้ำทำ พบว่าของสุดรักที่เธอต้องใช้อยู่เป็นประจำหายไป เธอเคลือบแคลงใจว่าเป็นฝีมือของประธานหอที่ไม่ชอบหน้าเธอ จึงพยายามนำของสิ่งนั้นคืนมา แต่ทุกอย่างไม่ได้ง่ายเมื่อทุกคนพร้อมใจกันกล่าวหาว่าเธอประสาทสร้างและเรื่องขึ้นมาเอง พวกเธอจึงตอบโต้กันด้วยสารพัดการกลั่นแกล้ง แม้ท้ายสุดของสิ่งนั้นจะอยู่กับประธานหอจริง ผู้ที่ไม่มีอำนาจและพื้นที่ทางสังคมก็ไม่สามารถเรียกร้องอะไรได้อยู่ดี

(ต้องการอ่านบทภาพยนตร์ฉบับเต็มกรุณาติดต่อขอรับทาง E-mail : yaakomu@gmail.com)

          สื่อภาพยนตร์สามารถถ่ายทอดเรื่องราวต่างๆ ให้ผู้ชมเข้าใจ หรือเกิดความซาบซึ้งอารมณ์ร่วมได้ดีกว่าสื่อประเภทอื่น เนื่องจากภาพยนตร์เป็นสื่อที่ลักษณะพิเศษบางประการ ซึ่งเกิดจากปัจจัยสนับสนุนหลายอย่าง คือคุณสมบัติทางกายภาพของภาพยนตร์ การใช้เงินลงทุนสูง ในการสร้างภาพยนตร์และการแสดงที่สมจริง ทำให้ประเด็นต่างๆที่ต้องการนำเสนอชัดเจนมากขึ้น ดิฉันจึงอยากสร้างสรรค์ภาพยนตร์เรื่องนี้ให้ออกมามีคุณภาพ และมุ่งหวังพาภาพยนตร์เดินทางไปให้ไกลกว่าเป็นเพียงโปรเจ็คจบการศึกษา