น้องเรียนดี เดี๋ยวพี่เปย์ให้

สำหรับเด็ก ๆ ที่ด้อยโอกาสจากครอบครัวที่ขาดแคลนนั้น ความกังวลเรื่องปากท้อง การมีชีวิตความเป็นอยู่แบบหาเช้ากินค่ำ และยังต้องเผชิญกับปัญหาอุปสรรคต่าง ๆ ในชีวิตอีกมากมาย รวมไปถึงความไม่แน่นอนทางอนาคตด้านการศึกษาอันเนื่องมาจากความขัดสนของครอบครัว

นอกจากนี้พวกเขายังขาดโอกาสในการเข้าถึงสิทธิขั้นพื้นฐานต่าง ๆ หรือแม้แต่ปัจจัยสี่ ซึ่งเป็นปัจจัยพื้นฐานที่เด็ก ๆ ทุกคนพึงได้รับ จึงทำให้เด็ก ๆ เหล่านี้ต้องใช้ความพยายาม ความใฝ่ดี และความอดทนมากกว่าเด็ก ๆ ทั่วไป ที่ครอบครัวมีความพร้อมหลายเท่าในการที่จะมีผลการเรียนในระดับที่ดี เพราะลำพังเพียงแค่โอกาสในการที่จะเข้าถึงและเรียนจนจบการศึกษาขั้นพื้นฐานก็ยังเป็นสิ่งที่ต้องลุ้นกันแบบเทอมต่อเทอมเลยทีเดียว

ด้วยตระหนักถึงปัญหาดังกล่าว มูลนิธิ EDF จึงได้เริ่มดำเนินโครงการทุนการศึกษาเพื่อส่งเสริมให้เด็กนักเรียนยากจนและด้อยโอกาสได้มีโอกาสเข้าถึงการศึกษาขั้นพื้นฐานเป็นอย่างน้อย

โดยไม่ต้องกังวลถึงความขัดสนของครอบครัวมาตั้งแต่ปี พ.ศ 2531 จนถึงปัจจุบัน มูลนิธิ EDF สามารถส่งต่อความช่วยเหลือในรูปแบบของทุนการศึกษาจากผู้บริจาคและผู้มีจิตเมตตาไปยังนักเรียนที่ขาดแคลนและด้อยโอกาสในทุกระดับชั้น ในกว่า 5,600 โรงเรียน ครอบคลุม 61 จังหวัดทั่วประเทศไทย โดยมีเด็กนักเรียนที่ได้รับทุนการศึกษาไปแล้วมากกว่า 400,000 คน

แม้ว่าโครงการทุนการศึกษาของมูลนิธิ EDF จะไม่ได้นำผลการเรียนมาเป็นเกณฑ์ในการพิจารณาให้ทุน ด้วยตระหนักดีถึงข้อจำกัดทางด้านสภาพแวดล้อมของเด็ก ๆ เหล่านี้ในการที่จะสามารถมีผลการเรียนที่ดีดังกล่าวมาแล้วข้างต้น แต่กระนั้นก็ตามในแต่ละปีเราพบว่า มีนักเรียนที่สมัครขอรับทุนจำนวนไม่น้อยที่แม้จะมีฐานะทางครอบครัวที่ยากจน และมีชีวิตที่ยากลำบาก แต่ยังสามารถรักษาผลการเรียนในระดับที่ดี ตั้งใจเรียน มีความประพฤติเรียบร้อย และมีความสามารถด้านวิชาการที่โดดเด่น เพราะพวกเขาต่างเชื่อว่าการศึกษาจะสามารถนำพาพวกเขาและครอบครัวไปสู่อนาคตที่ดีขึ้นและหลุดพ้นจากวงจรแห่งความยากไร้ได้อย่างแท้จริง

จากการสอบถามคุณครูที่ดูแลโครงการทุนการศึกษาในแต่ละโรงเรียน ล้วนมีความเห็นตรงกันว่าเด็กนักเรียนที่ยากจนและมีผลการเรียนดีเหล่านี้ควรได้รับการสนับสนุนและช่วยเหลือทางด้านการเงินเพิ่มเติม อย่างน้อยเพื่อเป็นกำลังใจให้พวกเขาสามารถฟันฝ่าอุปสรรคต่าง ๆ ในชีวิต มีทุนทรัพย์ในการแสวงหาความรู้เพิ่มเติม เพื่อพัฒนาความรู้ความสามารถของตนเอง และเก็บออมบางส่วนไว้เพื่อเป็นค่าใช้จ่ายในการสอบเข้าเรียนต่อในระดับมัธยมศึกษาตอนปลาย หรืออาชีวศึกษา เพื่อต่อยอดการศึกษาในระดับที่สูงขึ้นต่อไปในอนาคต ดังนั้นทุนการศึกษาจึงเปรียบเสมือน “กำลังใจ” ที่ทำให้เด็ก ๆ เหล่านี้รู้สึกว่าความพยายามตั้งใจเรียนของตนเองไม่สูญเปล่าและมีคนมองเห็นคุณค่า และยังเป็น “หลักประกัน” ที่จะรับรองว่าเด็ก ๆ เหล่านี้จะสามารถเรียนต่อได้จนจบ และมีทุนสำรองสำหรับเป็นค่าใช้จ่ายการสอบเรียนต่อในช่วงชั้นที่สูงขึ้น โดยไม่ต้องกังวลถึงความไม่แน่นอนในอนาคตทางการศึกษาเนื่องมาจากปัญหาความยากจนของครอบครัวแต่อย่างใด

ดังนั้น มูลนิธิ EDF จึงได้เปิดระดมทุนผ่านเทใจดอทคอม เพื่อมอบทุนการศึกษาให้ “นักเรียนที่เรียนดีแต่ยากจน” ในระดับมัธยมศึกษาตอนต้น (เกรดเฉลี่ยสะสม 3.00 ขึ้นไป) ที่มีความขยันหมั่นเพียร มีความประพฤติเรียบร้อยจำนวน 500 ทุน มูลค่าทุนละ 3,000 บาท/คน/ปี ซึ่งการสนับสนุนจากท่านมีส่วนสำคัญอย่างยิ่งในการช่วยบรรเทาภาระค่าใช้จ่ายด้านการศึกษาของครอบครัวของเด็กนักเรียนที่ยากจนเหล่านี้ ในส่วนที่นโยบายการอุดหนุนของรัฐยังไม่ครอบคลุม เช่น ค่าอาหาร ค่าเดินทางไปโรงเรียน และค่าใช้จ่ายเกี่ยวกับการศึกษาอื่น ๆ อีกหลายประการ ซึ่งปัญหาด้านการเงินถือเป็นปัจจัยสำคัญที่มีอิทธิพลต่อการลาออกจากโรงเรียนกลางคัน

นอกจากนี้ทุนการศึกษายังสามารถช่วยเปลี่ยนแปลงทัศนคติของเด็กนักเรียนที่ได้รับทุน ให้เชื่อมั่นว่าการได้รับโอกาสทางการศึกษาจะสามารถเปลี่ยนแปลงอนาคตของตนเองให้ดีขึ้นกว่าเดิมได้ และมีมุมมองและทางเลือกในการประกอบอาชีพที่กว้างมากกว่าแค่การตัดสินใจลาออกจากระบบการศึกษาเพื่อเข้าสู่ตลาดแรงงานในฐานะแรงงานด้อยทักษะ และมีเส้นทางชีวิตที่ตกอยู่ในวงจร "ความยากจนจากรุ่นสู่รุ่น” อย่างไม่มีที่สิ้นสุด

บางส่วนของเด็กนักเรียนเรียนดีแต่ยากจนที่ต้องการได้รับการสนับสนุนทุนการศึกษาจากโครงการ

 

เด็กหญิงณัฐกฤตา (น้ำใส) ชั้น ม.1 จ.ศรีสะเกษ

หลังจากพ่อแม่แยกทางกัน แม่ได้พาหนูมาอาศัยอยู่กับตายาย แม่มีอาชีพทำขนมขายและเป็นเสาหลักของครอบครัว ทุกวันหนูจะตื่นแต่เช้าเพื่อช่วยแม่เตรียมทำขนม และหนูจะแบ่งขนมส่วนหนึ่งไปขายให้เพื่อน ๆ ที่โรงเรียนด้วยค่ะ หนูพยายามตั้งใจเรียนเพราะโตขึ้นหนูอยากเป็นครูค่ะ

 

เด็กหญิงกมลฉัตร (ก้อนทอง) ชั้น ม.1 จ.นครพนม

พ่อแม่หย่าร้างกันตั้งแต่หนูอายุ 5 ขวบ ปัจจุบันหนูอาศัยอยู่กับพ่อและย่า พ่อมีอาชีพรับจ้างทั่วไป รายได้ไม่แน่นอน ทำให้ย่าต้องรับจ้างทำขันหมากเบ็งเพื่อหารายได้เสริม หลังเลิกเรียนหนูจะช่วยทำงานบ้าน และช่วยย่าเก็บดอกไม้ ใบตองเพื่อนำมาทำขันหมากเบ็ง และนำไปส่งให้กับคนที่สั่งทำค่ะ

 

เด็กชายทัศน์พล (โอม) ชั้น ม.1 จ.ศรีสะเกษ

แม่มีอาชีพรับจ้างเย็บผ้า ส่วนผมเป็นเด็กวัด ทุกเช้าผมจะไปช่วยหลวงตาถือของขณะบิณฑบาต เพื่อแลกกับข้าวก้นบาตรและขนมเอากลับไปให้ ยาย แม่ และน้อง ๆ ได้กิน ในวันหยุดผมจะไปช่วยทำความสะอาดวัด ศาลา และงานอื่น ๆ ที่พอจะทำได้ แต่ผมก็ไม่ทิ้งการเรียนและมีผลการเรียนอยู่ในระดับดีมากมาโดยตลอดครับ

 

เด็กชายเดชศักดา (โนเกีย) ชั้น ม.1 จ.มหาสารคาม

ผมมีชุดนักเรียนเพียงชุดเดียว หลังเลิกเรียนผมต้องรีบกลับบ้านเพื่อซักชุดนักเรียนสำหรับใส่ในวันถัดไป ทุกวันผมเดินไปโรงเรียน ทางเดินเป็นดินลูกรังค่อนข้างลำบากโดยเฉพาะช่วงหน้าฝน แม้ชีวิตจะลำบากแต่ผมก็พยายามตั้งใจเรียนจนสอบได้ที่ 1 ของชั้นเรียนทุกปี จึงอยากขอทุนเพื่อเรียนต่อครับ