ไอแคร์ แชร์ไออุ่น 2568

ในพื้นที่ดอยสูงของจังหวัดแม่ฮ่องสอน เชียงใหม่ และตาก มีอุณหภูมิต่ำกว่าพื้นที่ราบทั่วไปในช่วงฤดูหนาว โดยเฉพาะเวลากลางคืนและเช้ามืดที่บางครั้งอากาศลดต่ำใกล้ศูนย์องศา แต่ครอบครัวในชุมชนเหล่านี้ส่วนใหญ่มีฐานะยากจน รายได้ไม่เพียงพอที่จะจัดหาผ้าห่มใหม่หรือมีให้เพียงพอกับจำนวนสมาชิกในครอบครัว

สาเหตุหลักของปัญหา ได้แก่:

1. ภูมิประเทศและภูมิอากาศ – พื้นที่สูงทำให้เผชิญกับความหนาวเย็นรุนแรงกว่าที่ราบ

2. ฐานะทางเศรษฐกิจ – ครอบครัวส่วนใหญ่มีรายได้จากเกษตรหรือรับจ้างรายวัน ไม่พอสำหรับการซื้อสิ่งของจำเป็น เช่น เสื้อกันหนาวหรือผ้าห่มใหม่

3. ความขาดแคลนสิ่งจำเป็น – เด็กๆ หลายคนมีผ้าห่มเพียงผืนเดียว ต้องใช้ร่วมกันทั้งบ้าน หรือใช้ผ้าที่ไม่เหมาะสมในการกันหนาว

4. ผลกระทบต่อการศึกษาและสุขภาพ – เมื่ออากาศหนาวจัด เด็กๆ เจ็บป่วยง่าย ทำให้ไม่สามารถไปโรงเรียนได้ และมีผลต่อการเรียนรู้และพัฒนาการ

ดังนั้นโครงการจึงเกิดขึ้นเพื่อแก้ไขปัญหาความหนาวเย็น โดยมุ่งเน้นไปที่ การจัดหาผ้าห่มที่เพียงพอและเหมาะสม เพื่อให้น้องๆ ได้มีสุขภาพแข็งแรงและสามารถเรียนต่อได้อย่างต่อเนื่อง