ลําเลียงนํ้า สู่ความมั่นคง

นายจักรวาล อัมพรพฤติ ได้ประสานงานกับร้านผู้รับเหมา เพื่อเริ่มดำเนินการโครงการลำเลียงน้ำสู่ความมั่นคง โดยได้เริ่มดำเนินกิจกรรม ดังนี้

• วันที่ 8-15 พฤศจิกายน 2567 ติดตั้งปั้มน้ำซัมเมอส์ เดินระบบท่อ 300 เมตร
• วันที่ 16 พฤศจิกายน 2567 ติดตั้งแท็งก์น้ำ
• วันที่ 17-20 พฤศจิกายน 2567 ติดตั้งระบบโซล่าร์เซลล์ พร้อมทดสอบระบบปั้มน้ำ
• วันที่ 21-24 พฤศจิกายน 2567 ใช้งานจริง
• วันที่ 25 พฤศจิกายน 2567 ส่งมอบงาน ร้านค้าออกใบเสร็จ
• วันที่ 27 พฤศจิกายน 2567 สัมภาษณ์ชาวบ้าน

ซึ่งมีเป้าหมาย เพื่อนำน้ำจากบ่อเหมืองไปยังสองส่วนสำคัญ คือ
ส่วนที่ 1 เป็นแท็งก์สำหรับพักน้ำ หรือสำรองน้ำเปิดใช้สำหรับกรณีฉุกเฉิน เช่น ไฟไหม้
ส่วนที่ 2 เป็นการเชื่อมต่อเข้ากับท่อประปาหลักเพื่อลำเลียงน้ำเข้าสู่หมู่บ้าน และกระจายไปยังบ้านเรือนต่าง ๆ

ระบบลำเลียงน้ำนี้ประกอบไปด้วย การติดตั้งปั้มน้ำและมิเตอร์ในพื้นที่เหมืองเพื่อดึงน้ำขึ้นมาใช้งาน, ท่อ PE ยาว 300 เมตร และแท้งค์น้ำ มี 2 จุด

แท้งค์น้ำจุดที่ 1 
เดิม จำนวน 3 ถัง ปริมาตร  9,000.- ลิตร 
ซื้อถังมาเพิ่ม 4 ถัง ปริมาตร 12,000.- ลิตร
รวม ปัจจุบัน 12 ถัง ปริมาตร 21,000.- ลิตร

แท้งค์น้ำจุดที่ 2 เดินท่อเชื่อมต่อกับ บริษัท พิพัฒน์กร
จำนวนถัง 13 ถัง ปริมาตร 39,000.- ลิตร
รวม 2 จุด 25 ถัง ปริมาตร 60,000.- ลิตร
และติดตั้งแผงโซล่าร์เซลล์เพื่อช่วยสูบน้ำเข้าแท็งก์น้ำแทนการใช้ไฟฟ้า 

สิ่งที่ได้รับจากโครงการนี้

1. มีน้ำใช้ด้านอุปโภค
2. ด้านการเกษตร และปศุสัตว์                                                                                                          
3. ลดความเสี่ยงจากภัยแล้ง เกษตรกรสามารถปลูกพืชหมุนเวียนได้มากขึ้น
4. น้ำสำหรับการเกษตร ช่วยเพิ่มผลผลิต เช่น การปลูกพืชสวน พืชไร่ หรือเลี้ยงสัตว์
5. ลดค่าใช้จ่าย ลดการซื้อน้ำจากแหล่งภายนอก หรือค่าขนส่งน้ำ
6. ผลผลิตรายได้ที่เพิ่มขึ้น ช่วยเพิ่มรายได้ของครัวเรือน
7. ชาวบ้านมีคุณภาพที่ดีขึ้น                                                                                                                
8. ชุมชนได้ทำงานร่วมกันในโครงการ ลำเลียงน้ำสู่ความมั่นคง

ความเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้น

1. ชาวบ้านมีน้ำใช้เพียงพอ สำหรับอุปโภคและเลี้ยงสัตว์
2. ลดเวลาที่ต้องใช้ในการเดินทางไปหาแหล่งน้ำ
3. มีน้ำเพียงพอสำหรับการเพาะปลูกตลอดทั้งปี                                                                   
4. เกษตรกรสามารถปลุกพืชที่ต้องการน้ำมากขึ้น และเพิ่มผลผลิต
5. การเลี้ยงสัตว์มีความต่อเนื่องและลดอัตราการสูญเสีย
6. ชุมชนมีแหล่งน้ำสำรอง ทำให้เกิดความมั่นคงทางเศรษฐกิจ
7. ชุมชนมีความสามัคคีมากขึ้น เนื่องจากมีน้ำใช้เพียงพอทุกครัวเรือ
8. เพิ่มความสะดวกสบายประหยัดทั้งเงินและเวลา