ทุนให้ไปต่อกับมูลนิธิยุวพัฒน์

ปัญหาสังคมและวิธีการแก้ไขปัญหา

ความยากจนเป็นอุปสรรคต่อการศึกษา... 

เด็กนักเรียนจากครอบครัวยากจน มีความเสี่ยงที่จะไม่ได้เรียนต่อหรือเสี่ยงที่จะลาออกกลางคัน หากไม่ได้รับทุนการศึกษา..

เด็กไทยทุกๆ 100 คน จะมี 16 คน ที่ไม่ได้เรียนหนังสือ

ข้อมูล กองทุนเพื่อความเสมอภาคทางการศึกษา

มูลนิธิยุวพัฒน์ประเมินว่า ปัจจุบันมีเด็กขาดโอกาสกว่า 3 ล้านคนทั่วประเทศไทย ทั้งเด็กยากจน เด็กถูกทอดทิ้งและชนกลุ่มน้อย เยาวชนที่อยู่ในวัยเรียนอายุ 12 – 17 ปี นับแสนคนไม่มีโอกาสได้เรียนต่อชั้นมัธยมศึกษาเพราะขาดแคลนทุนทรัพย์      แถมเด็กๆ เหล่านี้ยังถูกซ้ำเติมจากวิกฤตรอบด้าน ทั้งความเหลื่อมล้ำ ปัญหาเศรษฐกิจ  วิกฤตโรคระบาด ที่ทำให้หลายครอบครัวมีรายได้ลดลงหรือถูกเลิกจ้าง หลายๆ ครอบครัวมีค่าใช้จ่ายด้านการศึกษาของเด็กเพิ่มขึ้นกว่าเดิม เช่น ค่าใช้จ่ายการเรียนออนไลน์ ที่เด็กต้องใช้โทรศัพท์ แท็บเล็ต คอมพิวเตอร์ ค่าอินเทอร์เน็ต ถึงแม้ว่า ณ ปัจจุบันจะสามารถกลับไปเรียนที่โรงเรียนได้ตามปกติแล้ว แต่พวกเขาก็ยังจะต้องเจอกับภาวะเงินเฟ้อ ข้าวของแพง ซึ่งดูเหมือนค่าใช้จ่ายยิ่งเพิ่มมากขึ้นกว่าเดิม

ตลอด 30 ปี ที่มูลนิธิยุวพัฒน์ได้ระดมความร่วมมืออย่างต่อเนื่องในการมอบ “โอกาส” ทางการศึกษา เพื่อช่วยเหลือเด็กนักเรียนที่มีฐานะทางครอบครัวยากจนพิเศษ ปัจจุบันมีนักเรียนทุนยุวพัฒน์ที่จบการศึกษาชั้น ม. 6 หรือเทียบเท่าไปแล้วถึง 12,168 คน

ปีการศึกษา 2566 มูลนิธิยุวพัฒน์มีนักเรียนทุนในความดูแลจำนวน 5,811 คน (ข้อมูล ณ วันที่ 30 มิถุนายน 2566) ซึ่งต้องใช้งบประมาณมากกว่า 50 ล้านบาท เพื่อเป็นทุนการศึกษาแก่นักเรียนที่ขาดโอกาส

เราทุกคนในสังคมที่อยากเห็นประเทศไทยขับเคลื่อนไปสู่อนาคตที่ดีก็สามารถช่วยกันประคับประคอง โอบอุ้มเด็กๆ ไม่ให้หลุดจากระบบการศึกษา ให้พวกเขาสามารถก้าวเดินไปสู่อนาคตที่พวกเขาคาดหวังไว้ได้   มาร่วมเป็นส่วนหนึ่งในการพาน้องกลับไปเรียนต่อกันเถอะ!

เกณฑ์การคัดเลือก :

• ครอบครัวของเด็กมีฐานะยากจน โดยวัดจากรายได้ครัวเรือนเฉลี่ยน้อยกว่า 3,000 บาท/คน/เดือน
  
• ผู้ปกครองสนับสนุนให้เด็กได้เรียนหนังสือจนจบ ม. 6 หรือ ปวช. 3 

หากวัดความจนโดยใช้ “เส้นแบ่งความยากจน” (Poverty Line) ตั้งแต่ปีการศึกษา 2563 – 2565 นักเรียนในระดับการศึกษาภาคบังคับที่ครอบครัวมีฐานะยากจน โดยมีรายได้เฉลี่ยไม่เกิน 3,000 บาท/คน/เดือน มีจำนวนเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่อง (ข้อมูลจาก กสศ.) ซึ่งกลุ่มยากจนพิเศษเหล่านี้เป็นกลุ่มเสี่ยง “หลุดจากระบบการศึกษา”

การจะช่วยเด็กยากจน 1 คนให้ได้กลับไปเรียน ไม่ใช่แค่เราได้ช่วยเด็ก 1 คนเท่านั้น แต่ยังได้ช่วยแก้ปัญหาเศรษฐกิจในครอบครัวของเด็กๆ ให้หลุดพ้นจากวงจรความยากจน วังวนเดิมๆ ที่กำลังจะเปลี่ยนไป เมื่อพวกเขามีครอบครัวในอนาคต ก็จะให้ความสำคัญกับ "การศึกษา" ลูกหลานจะต้องได้เรียนหนังสือ