ด้วยกลุ่มคนเปราะบาง ที่ต้องดูแลผู้ป่วยติดเตียงที่ไม่สามารถช่วยเหลือตัวเองได้นั้น มีความเดือดร้อนและยากลำบากมากในการประกอบการงาน ด้วยเพราะต้องดูแลเรื่องการขับถ่ายของผู้ป่วยติดเตียงอย่างใกล้ชิด ซึ่งมีตัวเลขของผู้ป่วยติดเตียงเพิ่มขึ้นในแต่ละปี ร้อยละ 20 (ข้อมูลจากการลงพื้นที่สำรวจของอาสาสมัครพัฒนาสังคม) ผู้ป่วยติดเตียง ต้องอยู่ในบ้านคนเดียว ด้วยเพราะผู้ดูแลต้องออกไปทำงาน ทำให้ผู้ป่วยบางราย ต้องนอนอยู่กับกองขับถ่ายของตนเองหลายชั่วโมง ก่อให้เกิดการติดเชื้อ และส่งกลิ่นไม่พึงประสงค์ และเกิดความเจ็บป่วยแทรกซ้อนตามมา

ทีมงานอาสาสมัครพัฒนาสังคม (อพม.) จึงจัดโครงการเยี่ยมเยือนผู้ป่วยติดเตียงตามบ้าน และส่งมอบผ้าอ้อมผู้ใหญ่ ให้แก่ผู้ป่วยติดเตียงได้สวมใส่ในระหว่างที่ผู้ดูแลได้ออกไปทำงานเพื่อนำรายได้มาจุนเจือค่าใช้จ่ายในครัวเรือน  แต่ด้วยสถานการณ์การแพร่ระบาดของโควิค-19 ได้ทำให้ผู้ดูแลจำนวนมาก ต้องเป็นผู้รับเชื้อ ผู้กักตัวสุ่มเสี่ยงสูง ต้องหยุดงาน หรือถูกเลิกจ้างงาน ทำให้เกิดผลกระทบอย่างรุนแรงในการหารายได้ ทีมงานอาสาสมัครพัฒนาสังคม จึงเห็นควรทำโครงการ สะพานบุญ ปันยิ้ม สู้ภัยโควิค เพื่อช่วยเหลือกลุ่มคนเปราะบาง และผู้ป่วยติดเตียง เพื่อช่วยเหลือ แบ่งปันรอยยิ้ม เสริมสร้างกำลังใจให้ผ่านวิกฤติไปด้วยกัน