ดังนั้น ในปีการศึกษา 2566 นี้ มูลนิธิ EDF จึงได้เปิดระดมทุนผ่านทางเทใจดอทคอมอีกครั้งด้วยวัตถุประสงค์เดิมที่มุ่งหวังที่จะช่วยเหลือเด็กนักเรียนที่ส่งใบสมัครขอรับทุนมายังมูลนิธิแต่มูลนิธิไม่สามารถจัดสรรทุนการศึกษาให้ได้เนื่องจากจำนวนเงินบริจาคไม่เพียงพอกับผู้สมัครขอรับทุน โดยตั้งเป้าหมายไว้ที่ 150 คน โดยมีมูลค่าทุนๆละ 2,000 บาท ให้เด็กนักเรียนกลุ่มเป้าหมายใช้เป็นค่าใช้จ่ายต่างๆที่เกี่ยวกับการศึกษา เช่น อุปกรณ์การเรียน ชุดนักเรียน เพื่อที่จะให้พวกเขาได้เรียนหนังสือได้ตลอดปีการศึกษาอย่างมีความสุขโดยปราศจากความเสี่ยงในการต้องออกจากโรงเรียนกลางคันเพียงเพราะมีความยากจนเป็นข้อจำกัด

มีการเปิดเผยจากกระทรวงศึกษาธิการว่า ในปีการศึกษา 2564 มีเด็กนักเรียนที่หลุดออกจากระบบการศึกษามากกว่า 238,000 คนทั่วประเทศ และตัวเลขนี้ยังมีแนวโน้มที่จะเพิ่มสูงขึ้นในปีการศึกษาต่อๆไปด้วยเหตุผลด้านเศรษฐกิจและความเหลื่อมล้ำทางการศึกษา ถึงแม้ว่าในปัจจุบันการมีนโยบายเรียนฟรีเข้ามาช่วยเหลือแล้วก็ตาม แต่ปัญหา "ความยากจน" ทำให้เด็กที่อาศัยอยู่ในพื้นที่ชนบทห่างไกลอีกจำนวนมากไม่สามารถรับผิดชอบ”ค่าบำรุงการศึกษา” ที่โรงเรียนเรียกเก็บกับครอบครัวเด็กนักเรียนเพิ่มเติมได้ ซึ่งสาเหตุทั้งปวงก็เนื่องมาจากความไม่เสมอภาคทางด้านงบประมาณจากส่วนกลางที่มีให้ระหว่างโรงเรียนในเมืองและในชนบทที่แตกต่างกันมาก ดังนั้นจึงเป็นเหตุให้โรงเรียนต้องขอรับการสนับสนุน”ค่าบำรุงการศึกษา” พิเศษนี้จากผู้ปกครองนักเรียนเพื่อที่จะทำให้การเรียนการสอนมีมาตรฐานมากยิ่งขึ้น ซึ่งในภาวะที่ค่าครองชีพที่สูงขึ้นเป็นอย่างมากในปัจจุบันแม้แต่จะหารายได้มาเลี้ยงดูชีวิตประจำวันยังยากแล้ว ส่งผลให้เด็กๆในครอบครัวที่ยากจน พ่อแม่แยกทางและอาศัยอยู่กับผู้สูงอายุที่ไม่มีรายได้หลักกลุ่มนี้มีความเสี่ยงมากที่สุดที่จะหลุดออกจากระบบการศึกษา ซึ่งหากไม่ได้รับการแก้ไข ในอนาคตข้างหน้าสิ่งนี้จะกลายเป็นอุปสรรคสำคัญต่อพัฒนาทรัพยากรบุคคลของประเทศชาติอีกด้วย

สำหรับแนวทางแก้ไขปัญหานักเรียนออกกลางคันนั้น มูลนิธิ EDF เชื่อว่านอกจากสถานศึกษาจะต้องจัดระบบการบริหารจัดการและระบบการติดตามนักเรียนที่ออกกลางคันมาเข้าเรียนอย่างจริงจัง การสร้างความเข้าใจระหว่างนักเรียนและครอบครัวให้มีความตระหนักและเห็นความสำคัญของการศึกษา รวมทั้งการร่วมมือกับหน่วยงานท้องถิ่นในการเฝ้าระวังปัจจัยเสี่ยงต่างๆเช่น การพนันหรือยาเสพติดที่อาจชักจูงให้เด็กนักเรียนไม่สนใจการเรียนแล้ว การจัดสรรทุนการศึกษาเพื่อให้เด็กนักเรียนที่ครอบครัวยากจนหรือประสบปัญหาพ่อแม่แยกทางและต้องอาศัยอยู่กับผู้สูงอายุที่ไม่มีรายได้ก็เป็นวิธีการหนึ่งในการที่ช่วยให้นักเรียนได้กลับมาสู่ระบบการศึกษาได้

มูลนิธิ EDF เริ่มต้นดำเนินโครงการทุนการศึกษาเพื่อเด็กยากจน ในปี พ.ศ 2531 ที่จังหวัดอุดรธานีเป็นจังหวัดแรก โดยมีนักเรียนที่ได้รับทุนในปีแรกจำนวน 41 คน ในปัจจุบัน มูลนิธิ EDF สามารถส่งต่อความช่วยเหลือที่ได้รับบริจาคจากผู้มีจิตศรัทธาทั้งคนไทยและชาวต่างชาติที่อาศัยอยู่ในประเทศไทยในรูปแบบของทุนการศึกษาไปยังเด็กนักเรียนด้อยโอกาสแล้วกว่า 400,000 คน ใน 5,600 โรงเรียน ครอบคลุม 61 จังหวัดทั่วประเทศไทย

ตัวอย่างเด็กนักเรียนที่ต้องการทุนการศึกษา

ด.ญ.จิรารัตน์ โรงเรียนบ้านโนนดู่ จ.ศรีสะเกษ

ต้องการขอรับทุนชั้นม.2

หนูอาศัยอยู่กับตายายและน้องชายอีก 2 คน แม่เสียชีวิตส่วนพ่อไปแต่งงานใหม่ ตากับยายจึงเป็นผู้คอยหาเลี้ยงดูแลหนูกับน้องๆ บ้านหนูไม่ได้ตั้งอยู่ในหมู่บ้านแต่อยู่ในทุ่งนา ยายรับจ้างทำงานทั่วไปเช่นหาหน่อไม้ หาเห็ด ให้เงินหนูไปโรงเรียนได้แค่วันละ 10 บาท พอได้แค่ซื้อข้าวซื้ออาหารกิน หลักเลิกเรียนหนูก็กลับบ้านช่วยงานบ้านตากับยาย หนูอยากจะได้ทุนการศึกษามาเพื่อเป็นค่าใช้จ่ายสำหรับการเรียนและเอาไว้ซื้อข้าวซื้ออาหาร

ด.ช.ธนกฤต

ต้องการขอรับทุนชั้นม.2

ครอบครัวผมมีกัน 4 คนคือตายกับยายและน้องอีกคน พ่อกับแม่ทำงานอยู่ที่กรุงเทพ นานๆถึงส่งเงินมาให้เพราะพ่อเองก็มีภาระมากและได้เงินเดือนแค่ 8,000 บาทเท่านั้น ตากับยายไม่ค่อยมีเงินเพราะทำงานไม่ค่อยได้อายุจะ 70 แล้ว มีแต่เงินเดือนผู้สูงอายุเดือนละ 600 บาทเท่านั้น พวกเราเลยไม่ค่อยมีเงินทั้งเงินซื้อนมให้น้องและค่าเรียน ค่ากับข้าวในแต่ละวัน ผมช่วยงานบ้านทุกอย่างรวมทั้งดูแลน้องที่ยังเล็กอายุเพิ่งจะ 4 ขวบด้วย ผมขี่จักรยานไปโรงเรียนแต่จักรยานก็เก่ามากใกล้จะพังแล้ว ข้าวก็มีลุงป้าเอามาให้บ้างแต่ไม่มากเพราะเราไม่มีที่นาเป็นของตัวเอง ดังนั้นผมจึงอยากได้ทุนการศึกษามาไว้เรียนหนังสือและเอามาใช้ในครอบครัว เอามาซื้อนมให้น้องครับ

ด.ญ.รุจิรัตน์ โรงเรียนบัวแก้ววิทยาคม จ.ขอนแก่น

ต้องการขอรับทุนชั้นม.2

ครอบครัวของหนูมีอยู่ด้วยกัน 4 คนคือพ่อแม่ น้องและหนู พ่อแม่ทำงานรับจ้างกรีดยาง เป็นงานหนักและไม่ค่อยได้พักผ่อนแต่เขาก็ต้องทำเพราะครอบครัวเรามีฐานะยากจน และจำเป็นต้องหาเงินมาใช้จ่ายในแต่ละวัน ในวันหยุดเสาร์อาทิตย์หนูช่วยพ่อกับแม่ทำงานบ้านเพื่อที่จะแบ่งเบาภาระของท่าน หนูอยากให้พ่อกับแม่สบายแต่ก็ช่วยได้ส่วนหนึ่ง เพราะพ่อกับแม่ต้องทำงานหาใช้หนี้ที่กู้มาเพื่อประทังชีวิต หนูรู้ซึ้งถึงความยากจนความลำบาก หนูจึงตั้งใจเรียนเพื่อวันข้างหน้าจะมีอนาคตที่ดีสามารถเลี้ยงพ่อแม่ได้ไม่ต้องลำบากเหมือนทุกวันนี้ หนูจึงอยากจะขอสมัครรับทุนนี้และหากได้ทุนหนูขอสัญญาว่าจะนำเงินทุนไปใช้ให้เกิดประโยชน์สูงสุดค่ะ