ปัญหาสังคมและวิธีการแก้ไขปัญหา

นอกเหนือจากอาหารกลางวันที่มีคุณภาพ ถูกหลักโภชนาการแล้ว โรงอาหารยังถือเป็นหัวใจสำคัญในการให้บริการเด็กนักเรียนทุกคน เพื่อเตรียมความพร้อมให้เด็กๆสามารถเรียนรู้ และทำกิจกรรมต่างๆ ได้อย่างเต็มศักยภาพ และมีคุณภาพชีวิตที่ดี แต่เนื่องด้วยการขาดแคลนงบประมาณในโรงเรียนประถมขนาดเล็กประจำชุมชน และโรงเรียนประถมศึกษาขยายโอกาสหลายๆแห่งในพื้นที่ชนบทห่างไกล จึงทำให้อุปกรณ์สำหรับโรงอาหารที่มีอยู่ไม่เพียงพอ ชำรุด หรือไม่ได้มาตรฐานสุขอนามัย ซึ่งจะส่งผลเสียต่อสุขภาพ และความปลอดภัยของเด็กนักเรียนในวัยอนุบาล ประถมศึกษา และมัธยมศึกษาตอนต้น

ดังนั้นการที่เด็กๆได้รับประทานอาหารกลางวันที่สะอาด ปลอดภัย ในโรงอาหารที่ถูกสุขลักษณะ มีสิ่งอำนวยความสะดวกพื้นฐานที่ถูกจัดเตรียมไว้อย่างเหมาะสม จึงส่งผลดีให้แก่เด็กนักเรียนได้มีสุขภาพร่างกายที่แข็งแรงสมบูรณ์ เจริญเติบโตตามวัย ปลอดจากโรคภัยไข้เจ็บ มีพัฒนาการด้านสติปัญญา สามารถเรียนรู้ และทำกิจกรรมต่างๆในโรงเรียนได้อย่างมีความสุข ช่วงเวลาพักรับประทานอาหารกลางวันที่โรงเรียนถือว่าเป็นช่วงเวลาสำคัญเป็นอย่างมากสำหรับเด็กนักเรียนทุกคน

จากการสำรวจของมูลนิธิ EDF เกี่ยวกับอุปกรณ์ที่จำเป็นภายในโรงอาหาร ของโรงเรียนประถมศึกษาขนาดเล็กและโรงเรียนประถมศึกษาขยายโอกาสหลายแห่งพบว่า โต๊ะเก้าอี้มีสภาพเก่าชำรุด พื้นผิวโต๊ะแตกหักขรุขระมีคราบเชื้อราเกาะบนแผ่นไม้ เก้าอี้ไม้ผุแตกเป็นร่อง เก้าอี้พลาสติกแตกกร่อนเสื่อมสภาพ โต๊ะเก้าอี้บางโรงเรียนมีอายุการใช้มากว่า 20 ปี ถาดหลุมใส่อาหารบุบโป่งเสียรูปทรงทำให้อาหารหกเลอะเทอะ อุปกรณ์ที่ใช้สำหรับปรุงอาหารกลางวันเช่นกะทะ หม้อหุงข้าว เครื่องครัวต่างๆ เตาแก๊ส ถังน้ำดื่ม ตู้เย็น อ่างล้างจาน มีสภาพเก่า ชำรุด ไม่ถูกสุขลักษณะ ไม่ปลอดภัย และไม่เพียงพอต่อการปรุงอาหารสำหรับเด็กนักเรียน 

มูลนิธิ EDF จึงจัดทำโครงการ (มื้อเที่ยงอิ่มใจ มอบอุปกรณ์โรงอาหารใหม่ให้น้อง) ขึ้นเพื่อระดมทุนจัดซื้ออุปกรณ์จำเป็นสำหรับโรงอาหารที่ได้มาตรฐานสำหรับการใช้บริโภค (Food Grade) มีคุณภาพ ทดแทนของเก่าที่ชำรุดเสียหายอันเนื่องมาจากการใช้งานมาเป็นระยะเวลานาน เพื่อมอบแก่โรงเรียนประถมศึกษาและโรงเรียนประถมศึกษาขยายโอกาสทั่วประเทศไทย จำนวน 10 โรงเรียน เพื่อให้เด็กนักเรียนตลอดจนบุคลากรของโรงเรียนได้ใช้อุปกรณ์โรงอาหารอย่างเพียงพอ สะอาด ปลอดภัย รับประทานอาหารกลางวันอย่างมีความสุข