มูลนิธิเพื่อการพัฒนาแรงงานและอาชีพ

ในปี 2536-2539 กลุ่มผู้รับงานไปทำที่บ้านและ องค์กรพัฒนาเอกชนซึ่งร่วมงานกับ โครงการส่งเสริมการคุ้มครองทางสังคมให้กับผู้รับงานไปทำที่บ้าน ภายใต้การดำเนินงานขององค์การแรงงานระหว่างประเทศ ( International Labour Organization)ประจำภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ได้รวมตัวกันโดยใช้ชื่อว่า เครือข่ายแรงงานนอกระบบ หรือ HomeNet Thailand และต่อมาในปี 2540 ส่วนขององค์กรพัฒนาเอกชนได้ก่อตั้งเป็นศูนย์ศึกษาและพัฒนาผู้รับงานไปทำที่บ้าน เพื่อสนับสนุนการพัฒนาของกลุ่มผู้รับงานไปทำที่บ้าน และศึกษาวิจัยประเด็นต่าง ๆ ที่เกี่ยวข้องกับการพัฒนาคุณภาพชีวิตของแรงงานนอกระบบ และในปี 2546 ศูนย์ฯได้จดทะเบียนเป็นมูลนิธิตามกฎหมาย ภายใต้ชื่อ มูลนิธิเพื่อการพัฒนาแรงงานนอกระบบ (Foundation for Labour and Employment Promotion) ส่วนกลุ่มแรงงานนอกระบบก็ได้จดทะเบียนเป็น สมาคมเครือข่ายแรงงานนอกระบบ (ประเทศไทย) แต่คนทั่วไปก็ยังคงเรียกทั้งมูลนิธิฯและสมาคมฯว่า HomeNet Thailand ปัจจุบันมูลนิธิได้ขยายกลุ่มเป้าหมายจาก ผู้รับงานไปทำที่บ้าน ไปสู่กลุ่มแรงงานนอกระบบอื่น ๆ เช่น ผู้ผลิตเพื่อขาย ลูกจ้างทำงานบ้าน หาบเร่แผงลอย ช่างเสริมสวย หมอนวด และมอเตอร์ไซด์รับจ้าง ดำเนินงาน เพื่อพัฒนาคุณภาพชีวิตของแรงงานนอกระบบทั้งในเขตเมืองและชนบทโดยเน้นการส่งเสริมและพัฒนางานที่มีคุณค่า (Decent work) และการคุ้มครองทางสังคม(Social protection) แก่กลุ่มแรงงานนอกระบบ ในรูปแบบของการพัฒนาความมั่นคงทางเศรษฐกิจ (Economic security) ควบคู่กับการพัฒนาความมั่นคงทางสังคม (social security)