Updates

ทางผู้จัดทำโครงการได้มีการติดต่อซื้ออุปกรณ์การเรียนทางด้านศิลปะ เพื่อเป็นการสนับสนุนด้านอุปกรณ์การเรียนให้แก่โรงเรียนมูเซอ คุณครูและนักเรียนสามารถมีอุปกรณ์ที่ใช้สำหรับการเรียนการสอนได้อย่างมีประสิทธิภาพ ณ ขณะนี้ อยู่ระหว่างการจัดส่งอุปกรณ์ไปยังโรงเรียนบ้านมูเซอ อำเภออมก๋อย จังหวัดเชียงใหม่ ซึ่งได้มีอุปกรณ์บางส่วนถึงทางโรงเรียนเป็นที่เรียบร้อยแล้ว

ในวันที่ 25 เมษายน 2657 ทางโรงเรียนบ้านมูเซอได้รับอุปกรณ์การศึกษาด้านศิลปะ จากโครงการมอบอุปกรณ์การศึกษา โรงเรียนบ้านมูเซอ อ.อมก๋อย จ.เชียงใหม่ โดยนักศึกษาชั้นปีที่ 3 วิทยาลัยพัฒนศาสาตร์ ป๋วย อึ๊งภากรณ์ ได้ใช้แพลตฟอร์มเทใจดอทคอมในการดำเนินโครงงานระดมทุนส่งเสริมอุปกรณ์การศึกษาแก่นักเรียนที่ขาดแคลนอุปกรณ์ในการเสริมทักษะ พัฒนาศักยภาพของตนเองในระดับอนุบาล ประถมศึกษา และมัธยมศึกษา เป็นจำนวน 388 คน ซึ่งทุกคนจะได้รับอุปกรณ์ที่ช่วยสนับสนุนให้พัฒนาการที่ดียิ่งขึ้นในชั้นเรียน และทางโรงเรียนหรือครอบครัวเองได้รับการแบ่งเบาภาระในการต้องจัดซื้อ จัดหาอุปกรณ์ให้แก่นักเรียนและลูกหลาน

ดังนั้น โครงการมอบอุปกรณ์การศึกษา โรงเรียนบ้านมูเซอ อ.อมก๋อย จ.เชียงใหม่ สามารถช่วยเหลือและสนับสนุนทางด้านของโรงเรียน นักเรียน คุณครู รวมไปถึงครอบครัวของนักเรียนเอง เนื่องจากทางผู้จัดทำโครงการได้มองเห็นถึงสิ่งที่นักเรียนในโรงเรียนบ้านมูเซอมีและอยากสนับสนุน นั้นคือ ความสามารถทางด้านศิลปะ ได้เห็นจากในหลาย ๆ กิจกรรมที่โรงเรียนจัด และกิจกรรมภายนอก

ข้อเสนอแนะ โครงการมอบอุปกรณ์การศึกษา โรงเรียนบ้านมูเซอ อ.อมก๋อย จ.เชียงใหม่ มีดังนี้

• การช่วยเหลือในครั้งถัดไปอาจเป็นการส่งเสริมศักยภาพของนักเรียนโดยตรง ผ่านการจัดกิจกรรมที่เชิญวิทยากร หรือประเด็นที่นักเรียนสนใจ เพื่อเป็นแนวทางให้นักเรียนได้สานต่อความสนใจของตนเอง
• อาจมีการช่วยเหลือในด้านอื่น ๆ เช่น อุปกรณ์พัฒนาคุณภาพชีวิต (เครื่องกรองน้ำ ห้องน้ำ ฯลฯ)

ความประทับใจของผู้ที่ได้รับประโยชน์

“ ขอขอบพระคุณไปยังคณะทีมงานในโครงการเทใจดอทคอม ทุกท่านที่ได้ระดมทุนเพื่อจัดซื้ออุปกรณ์การเรียนด้านศิลปะให้แก่เด็กๆ นักเรียน ซึ่งอุปกรณ์การเรียนดังกล่าวล้วนเป็นประโยชน์ต่อการเรียนรู้ของเด็กๆ ทั้งนี้คุณครูกลุ่มสาระการเรียนรู้ศิลปะจะนำมาใช้ให้เกิดประโยชน์สูงสุดแก่ผู้เรียน ในการจัดการเรียนการสอน และสนับสนุนนักเรียนที่มีความสนใจและมีความสามารถด้านศิลปะอย่างเต็มความสามารถ ทางโรงเรียนรู้สึกซาบซึ้งใจมากๆ จึงขอขอบพระคุณทางโครงการเทใจมา ณ โอกาสนี้ ” นายพศิน ใบศล ผู้อำนวยการโรงเรียน พร้อมด้วยนางสาวพิกุล แปงใจ รองผู้อำนวยการโรงเรียน และคณะครูโรงเรียนบ้านมูเซอ

ผลกระทบที่เกิดขึ้นจากการทำโครงการ

รูปภาพการดำเนินกิจกรรม

• วันที่ 12 มีนาคม 2567 ทางเทใจโอนเงินเข้ามาที่ มูลนิธิพันธกิจเด็กและชุมชน
• วันที่ 15 มีนาคม 2567 ทางบ้านนานาไปเบิกเงินเพื่อจะจัดซื้อหน้ากากอนามัย
• วันที่ 19 มีนาคม 2567 ไปซื้อหน้ากากอนามัย N95 ป้องกันฝุ่น PM 2.5 จำนวน 82 กล่อง สำหรับเด็ก 120 คน ระยะเวลา 1 เดือน กับ 16 วัน
• วันที่ 20 มีนาคม 2567 แจกหน้ากากอนามัย N95 ให้กับเด็กด้อยโอกาสในศูนย์การเรียนบ้านนานา ได้สวมใส่หน้ากากอนามัย เพื่อป้องกันฝุ่น PM 2.5 สำหรับ 1 เดือน กับ 16 วัน

ความประทับใจของผู้ที่ได้รับประโยชน์ 

 “ ขอขอบคุณผู้ที่มีส่วนสนับสนุนให้พวกผมได้มีหน้ากากอนามัยมาให้พวกผมได้ใส่เพื่อป้องกันฝุ่น PM 2.5 ครับ ” น้องวิน

 “ ผมดีใจมากเลยครับที่ผมมีหน้ากากอนามัยใส่แล้ว จะ ไม่ได้ดมฝุ่นเหมือนทุกๆ ปีที่ผ่านมาครับ ” น้องดาเนียล

 “ หนูดีใจที่มีหน้ากากอนามัยใส่แล้วค่ะ เพราะว่าตอนนี้หมอกควันจากไฟป่าเยอะมากๆ ทำให้แสบตาแสบจมูก และขอขอบคุณทางเทใจและผู้ที่มีส่วนในการสนับสนุนในครั้งนี้ด้วยค่ะ ขอบคุณมากๆ ค่ะ ” น้องฮันนา

ผลกระทบที่เกิดขึ้นจากการทำโครงการ 

รูปภาพการดำเนินกิจกรรม

ด้วยความรู้เท่าไม่ถึงการณ์ ทำให้ “น้องไนซ์” อายุ 14 ปี จ.น่าน ได้รับบาดเจ็บสาหัสจากอุบัติเหตุไฟคลอกเมื่อปี 2566 ปัจจุบันน้องได้รับการผ่าตัดปลูกถ่ายหนังเทียมและฉีดฟิลเลอร์รักษาแผลเป็นรอยนูนให้ยุบลงแล้ว

มูลนิธิ ซี.ซี.เอฟ.ฯ ขอขอบคุณผู้บริจาคที่มีจิตเมตตาที่ช่วยสนับสนุนและช่วยเหลือค่าอุปกรณ์ทำแผล Pontoson Gel x อุปกรณ์ผ่าตัด Meek Micrograft อุปกรณ์ Pressure Garment เพื่อตัดเอาชิ้นเนื้อที่ตายออก และชุดพิเศษที่ใช้ลดแผลเป็น รวมถึงค่าผ่าตัดศัลยกรรมพลาสติกผิวหนังและค่าใช้จ่ายในการฉีดฟิลเลอร์รักษารอยนูนแผลเป็น เดือนละ 1 ครั้งๆ ละ 30-40 เข็ม

ความประทับใจของผู้ที่ได้รับประโยชน์

“ ดิฉันและครอบครัวขอกราบขอบคุณทางมูลนิธิ ซี.ซี.เอฟ ฯ และผู้มีจิตตาเมตตา ที่มอบชีวิตใหม่ให้น้องไนซ์ เพราะหากไม่ได้รับการช่วยเหลือจากท่าน ดิฉันและครอบครัวก็ไม่รู้ว่าจะหาหนทางไหนที่จะหาเงินจำนวนมากมาจ่ายค่ารักษาพยาบาล ค่าอุปกรณ์ที่เบิกจ่ายไม่ได้ตามสิทธิ์ รวมถึงค่าใช้จ่ายในการเดินทางไปโรงพยาบาลในแต่ละครั้ง ตอนนี้อาการของน้องไนซ์ดีขึ้นมากเป็นลำดับ น้องกำลังฝึกเดินเพื่อไม่ให้พังผืดที่ข้อพับยึดติดกัน ขอบคุณเจ้าหน้าที่ ซี.ซี.เอฟ.ฯ ที่คอยมาเยี่ยมและขอขอบคุณทุกท่านที่ติดตามให้กำลังใจแม่และน้องด้วยค่ะ ” ผู้ปกครองน้องไนซ์

ผลกระทบที่เกิดขึ้นจากการทำโครงการ

รูปภาพการดำเนินกิจกรรม

สรุปผลการช่วยเหลือเต่าและตะพาบไทย ประจำปี 2564

ในปี 2564 ศูนย์วิจัยโรคสัตว์น้ำ ได้รับเต่าและตะพาบไทยไม่มีเจ้าของที่ได้รับบาดเจ็บจากอุบัติเหตุและเจ็บป่วย เข้ามารักษาในโรงพยาบาลจำนวนทั้งสิ้น 81 ตัว โดยแบ่งเป็นเต่าชนิดต่างๆ แสดงดังในตาราง

โดยจากจำนวนเต่าทั้งหมด แบ่งเป็น

• เต่าที่ได้รับบาดเจ็บกระดองแตกจากอุบัติเหตุรถทับ จำนวน 31 ตัว
• เต่าที่มีอาการเจ็บป่วยอื่น จำนวน 48 ตัว
• เต่าติดเบ็ด จำนวน 2 ตัว

หลังจากทำการรักษาพบว่ามีเต่าที่ได้รับการปล่อยคืนสู่ธรรมชาติไปแล้ว จำนวนทั้งสิ้น 66 ตัว และเต่าที่เสียชีวิตจำนวน 15 ตัว

สรุปผลการช่วยเหลือเต่าและตะพาบไทย ประจำปี 2565

ในปี 2565 ศูนย์วิจัยโรคสัตว์น้ำ ได้รับเต่าและตะพาบไทยไม่มีเจ้าของที่ได้รับบาดเจ็บจากอุบัติเหตุและเจ็บป่วย เข้ามารักษาในโรงพยาบาลจำนวนทั้งสิ้น 164 ตัว โดยแบ่งเป็นเต่าชนิดต่างๆ แสดงดังในตาราง 

โดยจากจำนวนเต่าทั้งหมด แบ่งเป็น

• เต่าที่ได้รับบาดเจ็บกระดองแตกจากอุบัติเหตุรถทับ จำนวน 79 ตัว
• เต่าที่มีอาการเจ็บป่วยอื่น จำนวน 79 ตัว
• เต่าติดเบ็ด จำนวน 6 ตัว

หลังจากทำการรักษาพบว่ามีเต่าที่ได้รับการปล่อยคืนสู่ธรรมชาติไปแล้วจำนวนทั้งสิ้น 127 ตัว และเต่าที่เสียชีวิตจำนวน 37 ตัว

สรุปผลการช่วยเหลือเต่าและตะพาบไทย ประจำปี 2566

ในปี 2566 ศูนย์วิจัยโรคสัตว์น้ำ ได้รับเต่าและตะพาบไทยไม่มีเจ้าของที่ได้รับบาดเจ็บจากอุบัติเหตุและเจ็บป่วย เข้ามารักษาในโรงพยาบาลจำนวนทั้งสิ้น 159 ตัว โดยแบ่งเป็นเต่าชนิดต่างๆ แสดงดังในตาราง

โดยจากจำนวนเต่าทั้งหมด แบ่งเป็น

• เต่าที่ได้รับบาดเจ็บกระดองแตกจากอุบัติเหตุรถทับ จำนวน 65 ตัว
• เต่าที่มีอาการเจ็บป่วยอื่น จำนวน 86 ตัว
• เต่าติดเบ็ด จำนวน 8 ตัว

หลังจากทำการรักษาพบว่ามีเต่าที่ได้รับการปล่อยคืนสู่ธรรมชาติไปแล้วจำนวนทั้งสิ้น 111 ตัว เต่าที่ยังอยู่ในการดูแลรักษาจำนวน 10 ตัว เต่าที่อยู่ระหว่างการฟื้นฟูร่างกายก่อนทำการปล่อยจำนวน 21 ตัว และเต่าที่เสียชีวิตจำนวน 17 ตัว

รูปภาพการดำเนินกิจกรรม

ข้าวสารทั้งหมดจำนวน 4 กระสอบในทุกเดือนตลอดระยะเวลา 1 ปี ตั้งแต่เดือนมิถุนายน 2566 จนถึงเดือนพฤษภาคม 2567 ได้ช่วยชีวิตเด็กที่อยูในบ้านพักวางใจทั้งหมด 43 คน ให้ได้รับอาหารทุกวันจำนวน 3 มื้ออย่างไม่ขาด

ซึ่งก่อนหน้าที่บ้านพักวางใจจะได้รับการช่วยเหลือด้านข้าวสาร เด็กและผู้ดูแลต้องวิตกกังวลถึงจำนวนข้าวสารที่มาถึงเด็กในแต่ละเดือน เนื่องจากการสนับสนุนจากผู้ปกครองเด็กบางคนที่มีกำลัง ไม่สามารถให้ได้เพียงพอต่อเด็กทั้งหมดในหอพัก จึงทำให้บางครั้งต้องเปิดรับบริจาคข้าวสารจากชาวบ้านหรือผู้ที่ต้องการบริจาคข้าวสารมาโดยตลอด ซึ่งโครงการข้าวสาร 3 มื้อใน 1 ปีที่ผ่านมาได้ช่วยให้เด็กได้อุ่นใจและมีอาหารทานทุกมื้อ นอกจากจะนำข้าวสารเป็นอาหารพื้นฐานของเด็ก ทางหอพักได้นำมาดัดแปลงเป็นเมนูต่างๆ เช่น เมนูข้าวต้มหมู เมนูข้าวผัด เมนูโจ๊ก เมนูข้าวยำ เพื่อให้เด็กไดรับความหลากหลายทางเมนูอาหาร

นอกจากนี้ตลอดที่ทางหอพักได้รับความช่วยเหลือด้านข้าวสาร ยังพบว่าในบางเดือนต้องดื้นรนสรรหาผักและเนื้อสัตว์เพื่อประกอบอาหาร เนื่องจากในขณะนี้หอพักยังมิได้มีผู้สนับสนุนหลักในด้านการช่วยเหลืออาหารเด็ก จึงทำให้ต้องใช้ช่องทางเทใจเป็นอีกหนึ่งสื่อหลักเพื่อประชาสัมพันธ์และระดมทุนเพื่อเด็กเหล่านี้ต่อไป

ความประทับใจของผู้ที่ได้รับประโยชน์ 

“ หนูเป็นตัวแทนของเด็กบ้านพักวางใจนะคะ อยู่หอนี้มา 7 ปีแล้วค่ะ เข้ามาอยู่ใหม่ๆ ก็มีปัญหาด้านการเงินนะคะ ทั้งค่าเทอม ค่าอาหาร พอบ้างไม่พอบ้าง แต่ได้มารู้จักกับเพจเทใจค่ะ ที่ได้เข้ามาช่วยแบ่งเบาภาระอาหารมื้อเช้า กลางวัน เย็น ให้กับพวกหนูและก็เด็กหอที่อยู่ในบ้านพักวางใจค่ะ ขอบคุณเทใจมากค่ะที่ได้เห็นใจและได้เข้ามาช่วยเหลือพวกหนู ขอบคุณค่ะ ” นางสาวอภิสรา ยีเซาะ อายุ 16 ปี

“ สวัสดีค่ะ หนูเข้ามาอาศัยบ้านพักวางใจมานานแล้วค่ะ ช่วงแรกๆ ที่เข้ามาก็กังวลเรื่องค่าใช้จ่าย เพราะมีแค่แม่คนเดียวที่ต้องคอยส่งพวกหนูที่มีพี่น้องทั้งหมด 4 คน ทั้งค่ากิน ค่าเทอม ทุกอย่างไม่พอเลยค่ะ แต่ตั้งแต่เพจเทใจได้เข้ามาช่วยเหลือ รู้สึกดีใจมากค่ะ และก็ช่วยพวกหนูได้เยอะมากเลยค่ะ ทำให้ช่วงแบ่งเบาภาระของบ้านพักวางใจได้เยอะมากเลยค่ะ อยากขอบคุณมากๆ ค่ะ ” เด็กหญิงเบญจมาศ ยีเซาะ อายุ 14 ปี

“ ผมชื่ออากาเป้ครับ ผมอยู่บ้านพักวางใจตั้งแต่เด็กจนโตครับ ก่อนที่จะได้รู้จักเพจเทใจที่เข้ามาช่วยเหลือ พ่อแม่ผู้ปกครองของเด็กก็กังวลเรื่องค่าใช้จ่ายของเด็กที่อยู่บ้านพัก เพราะบางคนแทบจะไม่มีรายได้ บางคนให้ได้แค่ค่าเทอม ซึ่งค่าใช้จ่ายของเด็กเกิดขึ้นตลอดทุกวัน ทำให้ค่าใช้จ่ายก็เลยเป็นปัญหาหลักสำหรับเด็กทุกคนในบ้านพักหลังนี้ครับ แต่ตั้งแต่รู้จักเพจเทใจ พ่อแม่ผู้ปกครอง รวมทั้งเด็กทุกคนก็อุ่นใจมากขึ้นที่ได้รับการช่วยเหลือ ผมขอเป็นตัวแทนของเด็กทุกคนกราบขอบพระคุณเพจเทใจและผู้ใหญ่ใจดีทุกท่านที่มีเมตตากรุณาต่อเรา ขอให้ทุกท่านมีความสุขความเจริญ มีอายุยืนยาวนะครับ ขอบคุณมากครับ ” นายวิรากร หวุ่นลองกู่ อายุ 16 ปี

ผลกระทบที่เกิดขึ้นจากการทำโครงการ

รูปภาพการดำเนินกิจกรรม

อาร์ต ฟอร์ แคนเซอร์ บายไอรีล ภายใต้บริษัท อาร์ต ออฟ ไลฟ์ วิสาหกิจเพื่อสังคม จำกัดได้ส่งมอบแนวทางในการรับมือกับโรคมะเร็งผ่าน “ยากำลังใจ” ในโครงการยากำลังใจ ให้กับผู้ป่วยและผู้ดูแล จำนวน 20,000 รายทั่วประเทศ ผ่าน 37 โรงพยาบาลที่เข้าร่วมโครงการ

นอกจากนี้ยังมีสื่อความรู้และกำลังใจ จากการแชร์ประสบการณ์ตรงจากผู้ป่วยมะเร็ง และอดีตผู้ป่วยมะเร็ง รวมถึงวีดิโอสาธิตการทำ 7 เมนู สุขภาพเพื่อผู้ป่วยมะเร็ง ซึ่งมีกลุ่มผู้ป่วยมะเร็ง ผู้ดูแล และผู้ประชาชนทั่วไปได้เข้าถึงแหล่งข้อมูลความรู้ผ่านกิจกรรมของโครงการยากำลังใจ มากกว่า 1,275,101 คนทั่วประเทศ ซึ่งออย ไอรีล ไตรสารศรี ผู้ก่อตั้งอาร์ต ฟอร์ แคนเซอร์ บายไอรีล และเป็นผู้ป่วยมะเร็งเต้านมระยะที่ 4 กล่าวว่า

“ โครงการยากำลังใจปี 2566 ถือได้ว่าบรรลุวัตถุประสงค์ของโครงการเป็นอย่างมาก ที่เราต้องการให้ผู้ป่วยและผู้ดูแล ได้เรียนรู้แนวทางและเทคนิคในการรับมือกับโรคมะเร็ง ด้วยความหวังและทัศนคติเชิงบวกควบคู่ไปกับการรักษาของแพทย์ โดยทางอาร์ต ฟอร์ แคนเซอร์ บายไอรีล ยังคงมุ่งหวังที่จะได้รับการสนับสนุนจากทางภาครัฐและภาคเอกชน ในการสนับสนุนต่อยอดในการขับเคลื่อนกิจกรรมเชิงสร้างสรรค์และโครงการอื่นๆ ที่จะช่วยส่งเสริมคุณภาพชีวิตผู้ป่วยทั้งทางร่างกายและจิตใจ เพิ่มอัตราการรอดชีวิตให้กับผู้ป่วยมะเร็ง ไทยในอนาคตอย่างยั่งยืน ”

ผลกระทบที่เกิดขึ้นจากการทำโครงการ

วิดีโอการดำเนินกิจกรรม

อาร์ต ฟอร์ แคนเซอร์ บายไอรีล ภายใต้บริษัท อาร์ต ออฟ ไลฟ์ วิสาหกิจเพื่อสังคม จำกัดได้ส่งมอบแนวทางในการรับมือกับโรคมะเร็งผ่าน “ยากำลังใจ” ในโครงการยากำลังใจ ให้กับผู้ป่วยและผู้ดูแล จำนวน 20,000 รายทั่วประเทศ ผ่าน 37 โรงพยาบาลที่เข้าร่วมโครงการ

นอกจากนี้ยังมีสื่อความรู้และกำลังใจ จากการแชร์ประสบการณ์ตรงจากผู้ป่วยมะเร็ง และอดีตผู้ป่วยมะเร็ง รวมถึงวีดิโอสาธิตการทำ 7 เมนู สุขภาพเพื่อผู้ป่วยมะเร็ง ซึ่งมีกลุ่มผู้ป่วยมะเร็ง ผู้ดูแล และผู้ประชาชนทั่วไปได้เข้าถึงแหล่งข้อมูลความรู้ผ่านกิจกรรมของโครงการยากำลังใจ มากกว่า 1,275,101 คนทั่วประเทศ ซึ่งออย ไอรีล ไตรสารศรี ผู้ก่อตั้งอาร์ต ฟอร์ แคนเซอร์ บายไอรีล และเป็นผู้ป่วยมะเร็งเต้านมระยะที่ 4 กล่าวว่า

“ โครงการยากำลังใจปี 2566 ถือได้ว่าบรรลุวัตถุประสงค์ของโครงการเป็นอย่างมาก ที่เราต้องการให้ผู้ป่วยและผู้ดูแล ได้เรียนรู้แนวทางและเทคนิคในการรับมือกับโรคมะเร็ง ด้วยความหวังและทัศนคติเชิงบวกควบคู่ไปกับการรักษาของแพทย์ โดยทางอาร์ต ฟอร์ แคนเซอร์ บายไอรีล ยังคงมุ่งหวังที่จะได้รับการสนับสนุนจากทางภาครัฐและภาคเอกชน ในการสนับสนุนต่อยอดในการขับเคลื่อนกิจกรรมเชิงสร้างสรรค์และโครงการอื่นๆ ที่จะช่วยส่งเสริมคุณภาพชีวิตผู้ป่วยทั้งทางร่างกายและจิตใจ เพิ่มอัตราการรอดชีวิตให้กับผู้ป่วยมะเร็ง ไทยในอนาคตอย่างยั่งยืน ”

ผลกระทบที่เกิดขึ้นจากการทำโครงการ

วิดีโอการดำเนินกิจกรรม

โครงการได้เริ่มดำเนินการแล้วตั้งแต่เดือนมกราคม ปี 2567 นี้ ขณะนี้ทางโครงการได้ดำเนินโครงการไปแล้ว 3 เดือน คือเดือนมกราคม กุมภาพันธ์ และมีนาคม โดยโครงการได้ดำเนินการจ่ายค่ารถรับส่งนักเรียนให้กับโรงเรียนทั้งหมด 5 โรงเรียนด้วยกันคือ

1. โรงเรียนบ้านป่าไร่ จำนวน 62 คน
2. โรงเรียนแม่ระมาดวิทยาคม จำนวน 15 คน
3. โรงเรียนบ้านต้นผึ้ง จำนวน 1 คน
4. โรงเรียนบ้านคะเนจื้อ จำนวน 10 คน
5. โรงเรียนอนุกุลวิทยา จำนวน 76 คน

โครงการยังคงเหลือเวลาในการทำโครงการอีก 2 เดือน โดยโครงการจะเว้นเดือนเมษายนไว้ เนื่องจาก เดือนเมษายนเป็นเดือนที่ไม่มีการเรียนการสอน ทำให้เด็กไม่ต้องไปโรงเรียน จึงไม่มีการจ่ายค่ารถรับส่งนักเรียน และโครงการจะเริ่มจ่ายเงินค่ารถรับส่งอีกครั้งในเดือนพฤษภาคม และเดือนมิถุนายน

จำนวนนักเรียนที่ขึ้นรถรับส่งนักเรียนดังกล่าว นอกจากพวกเขาได้รับการสนับสนุนค่ารถรับส่งนักเรียนแล้ว พวกเขายังมีส่วนร่วมในการช่วยจ่ายค่ารถรับส่งนักเรียน โดยทางโครงการจะช่วยคนละ 350 บาท และผู้ปกครองจะสมทบให้อีก 150 บาท และถ้าเกิด ในช่วงเดือนกราคมจนถึงเดือนมีนาคม ไม่มีเงินสนับสนุนค่ารถรับส่งนักเรียน ภาระทั้งหมดจะตกไปอยู่กับผู้ปกครองทั้งหมด โดยจากผู้ปกครองต้องจ่ายสมทบ 150 บาท ผู้ปกครองจะต้องครอบคลุมทั้งหมด คือ 500 บาท ผู้ปกครองส่วนใหญ่ ไม่มีรายได้หลัก มีเพียงรายได้ที่เป็นรายวัน ซึ่งไม่ได้มีงานทุกวัน และรายได้แต่ละวันที่ผู้ปกครองได้รับไม่ได้เป็นค่าแรงขั้นต่ำ แต่เป็นค่าแรงที่ถูกกำหนดไว้จากนายจ้างว่าจะจ่ายเพียงวันละ 150 บาท ถึง 200 บาทเท่านั้น ทำให้ภาระค่ารถที่ต้องจ่ายอาจจะไม่เพียงพอต่อรายได้ที่ได้รับมา จนอาจทำให้ผู้ปกครองเลือกที่จะเอาลูกออกจากโรงเรียนเพื่อลดค่าใช้จ่าย แต่เนื่องจากมีโครงการช่วยสนับสนุนค่ารถรับส่งนักเรียนในส่วนนี้ ทำให้เด็กๆ ได้เรียนอย่างมีความสุข และได้เรียนจนจบปีการศึกษา โดยไม่ต้องกังวลว่าจะไม่มีค่ารถรับส่งนักเรียน และไม่มีใครออกกลางคันเนื่องจากไม่มีค่ารถไปโรงเรียน

ค่ารถรับส่งนักเรียน เป็นค่าใช้จ่ายที่สูง และต้องจ่ายเป็นประจำทุกเดือน ทุกปี จนกว่าเด็กจะเรียนจบช่วงชั้น และไปเรียนต่อ ยังมีนักเรียนอีกหลายคนที่ผ่านมาไม่มีค่ารถนักเรียน และพวกเขาเลือกที่จะออกจากโรงเรียน ทางโครงการจึงได้เลงเห็นถึงความจำเป็นในการจ่ายค่ารถให้กับนักเรียน เพื่อให้เด็กได้เรียนจนจบ และไม่หลุดออกจากระบบการศึกษา

การสนับสนุนค่ารถรับส่งนักเรียนจะดำเนินการต่อถึงเดือนพฤษภาคม และเดือนมิถุนายน แต่ใน 2 เดือนนี้จะเป็นปีการศึกษา 2567 อาจจะมีการโยกย้ายของเด็กนักเรียน โดยเฉพาะโรงเรียนที่มีถึงประถม 6 เด็กอาจจะต้องย้ายโรงเรียน แต่โรงเรียนที่ย้ายไปจะเป็นโรงเรียนที่รถรับส่งของเราก็ได้รับส่งเช่นเดียวกัน จำนวนเด็กขึ้นรถในแต่ละโรงเรียนอาจจะมีการเปลี่ยนแปลง

ผลกระทบที่เกิดขึ้นจากการทำโครงการ

รูปภาพการดำเนินกิจกรรม

โครงการได้ดำเนินการ 2 เดือน ในเดือนกุมภาพันธ์ 2567 ระหว่างวันที่ 26 - 28 และมีนาคม 2567 ระหว่างวันที่ 27 - 29 พื้นที่ดำเนินการในจังหวัดลำปาง ดังนี้

• ตำบลบ้านดง อำเภอแม่เมาะ จำนวน 4 ราย
• ตำบลจางเหนือ อำเภอแม่เมาะ จำนวน 4 ราย
• ตำบลสบป้าด อำเภอแม่เมาะ จำนวน 5 ราย
• ตำบลนาสัก อำเภอแม่เมาะ จำนวน 5 ราย
• ตำบลแม่เมาะ อำเภอแม่เมาะ จำนวน 10 ราย
• ตำบลหัวเสือ อำเภอแม่ทะ จำนวน 1 ราย

โดยมีผู้เข้าร่วมกิจกรรมจำนวน 29 ราย และได้รับชุดยังชีพมูลค่า 900 บาทต่อเดือน ในชุดยังชีพประกอบด้วย ปลากระป๋อง น้ำผลไม้ ข้าวสาร น้ำดื่ม น้ำมันพืช โจ๊กสำเร็จรูป สบู่ ขนม กระดาษทิชชู ผงซักฟอก แซมพู รสดี ผงชูรส ไข่ไก่ บะหมี่สำเร็จรูป และสิ่งของจำเป็นสำหรับผู้ป่วยติดเตียงหรือช่วยเหลือตนเองไม่ได้ เช่น แพมเพิส ลูกบอล

ในการดำเนินการทีมงานได้ประสานงานกับ รพ.สต.ของแต่ละตำบล, รพ.อำเภอ และอสม. เจ้าของพื้นที่รับผิดชอบ เพื่อให้ร่วมในการจ่ายชุดยังชีพ มีการจัดทำแผนการทำงาน กำหนดการ และได้แจ้งแผนการดำเนินการให้ผู้ประสานงานได้รับทราบ ก่อนการลงพื้นที่เยี่ยมบ้านผู้เข้าร่วมโครงการทีมงานจะร่วมพูดคุยแลกเปลี่ยนข้อมูลก่อนการเข้าพบ เมื่อถึงบ้านผู้เข้าร่วมโครงการทีม อสม. และแพทย์ จะพูดคุยและสอบถามความเป็นอยู่ และการดูแลสุขภาพ พร้อมให้คำแนะนำ แล้วแจ้งวัตถุประสงค์ในการมาครั้งนี้ มอบชุดยังชีพ สอบถามถึงความต้องการที่อยากได้ บันทึกข้อมูลของผู้เข้าร่วมโครงการ เพื่อนำกลับมาประเมินผู้เข้าร่วมโครงการ ทางด้านสุขภาพจิต สุขภาพกาย อาการ สภาพแวดล้อม สุขลักษณะด้านต่าง ๆ และแนวทางในการให้ความช่วยเหลือในโอกาสต่อไป

จากการดำเนินการโครงการในครั้งนี้ ทำให้เห็นว่ายังมีคนอีกจำนวนหนึ่งที่ยังเข้าไม่ถึงการช่วยเหลือ ความแตกต่าง ความต้องการและสิ่งของจำเป็น ในการดำเนินการครั้งต่อไปจำเป็นต้องมีการขอข้อมูลผู้เข้าร่วมโครงการ การประเมินความต้องการที่แท้จริง การจัดหาสิ่งของที่จำเป็นต่อการรักษาให้ผู้เข้าร่วมโครงการมีสุขภาพกาย และจิตใจที่ดี และให้เห็นว่าสังคมยังไม่ทอดทิ้ง

ความประทับใจของผู้ที่ได้รับประโยชน์

“ เป็นโครงการที่ดี สิ่งของที่ได้รับสามารถนำมาประกอบอาหารได้ ทำให้ช่วยประหยัดค่าครองชีพได้ ของที่ได้รับสามารถใช้ประโยชน์ได้จริงในชีวิตประจำวัน ” นางระเบียบ เกตุแก้ว อายุ 93 ปี (แม่ระเบียบ) 

“ ชอบที่มีโครงการแบบนี้ และมีการดูแลต่อเนื่อง ทำให้มีวัตถุดิบในการประกอบอาหาร ช่วยลดรายจ่ายที่ต้องซื้อเช่น ข้าวสาร ไข่ไก่ เครื่องปรุง อยากให้มีโครงการแบบนี้ต่อไป ” นางพร้าว ทาก๋อง อายุ 76 ปี (แม่พร้าว)

“ ผมเป็นครอบครัวที่มีเพียง 3 พี่น้อง พ่อ แม่ เสียชีวิต ต้องอยู่กันตามมีตามเกิดมาเกือบ 2 ปี ไม่มีหน่วยงานไหนมาช่วยเหลือ พอพี่ ๆ เข้ามาช่วยเหลือในเดือนกุมภาพันธ์ ทำให้มีหน่วยงานอื่น ๆ เข้ามาช่วยเหลืออีก 2 หน่วยงาน ส่วนตัวคิดว่าเป็นโครงการที่ดี ทำให้มีสิ่งของจำเป็นในการใช้ในชีวิตประจำวัน และวัตถุดิบในการประกอบอาหาร อยากให้มีโครงการแบบนี้อย่างต่อเนื่อง ” นายคมไผ่ ผาคำ อายุ 14 ปี (น้องไผ่)

ผลกระทบที่เกิดขึ้นจากการทำโครงการ

รูปภาพการดำเนินกิจกรรม

" โครงการแว่นผู้สูงวัย ขอแว่นตาให้ผู้สูงวัยยากไร้ ปี 2 " ดำเนินการระหว่างเดือนมกราคม - กุมภาพันธ์ 2567 ซึ่งมูลนิธิฯ ได้นำแว่นตาไปมอบให้ผู้สูงวัยยากไร้ ดังนี้

• เขตคลองเตย ณ ศูนย์นันทนาการคลองเตย จำนวน 228 ราย
• เขตสะพานสูง ณ โรงเรียนมะเซาะฮะตุดดีน 2 จำนวน 219 ราย
• เขตธนบุรี ณ ลานห้างบิ๊กซี ดาวคะนอง จำนวน 200 ราย

โดยใช้เงินที่ได้รับบริจาคในโครงการเทใจดอทคอม มาเป็นค่าใช้จ่ายในการจัดซื้อแว่นตามามอบให้ผู้สูงวัยยากไร้ ตามวัตถุประสงค์ของผู้บริจาค

ความประทับใจของผู้ที่ได้รับประโยชน์

 “ ป้าดีใจมากที่ได้มารับแว่นวันนี้ จะได้ใช้แว่นเวลาขายของ หยิบโน่นนี่ และเวลาอ่านฉลากยา จะได้ไม่หยิบยาผิด คงใช้ชีวิตได้ง่ายขึ้น ต้องขอบคุณมูลนิธิฯ ที่เอาแว่นมาแจกจ้ะ ” ป้าเล็ก (นามสมมติ) 

 “ วันนี้ หลานพารับแว่นคนแก่ ดีใจมาก เพราะอันเก่ามันขาหัก จะได้ใช้แว่นใหม่เวลาทำกับข้าว สนเข็ม และอ่านฉลากยา ต้องขอบใจมูลนิธิฯ มากๆ เลยนะลูก ” ยายนิด (นามสมมติ)

ผลกระทบที่เกิดขึ้นจากการทำโครงการ

รูปภาพการดำเนินกิจกรรม