"น้องเอิน" นางสาง เสาวภา แจ่มโคกสูง
ปัจจุบันฉันพักอาศัยอยู่กับยายและน้า แม่ของฉันเสียชีวิตตั้งแต่ฉันอายุ 5 ขวบ ส่วนพ่อและคุณตาเสียชีวิตตอนฉันอายุ 8 ขวบ แต่ก่อนคุณยายทำอาชีพเลี้ยงเด็ก แต่ปัจจุบันคุณยายมีปัญหาเรื่องสุขภาพไม่ค่อยแข็งแรง จึงเหลือแต่คุณน้าทำงานเลี้ยงครอบครัวเพียงคนเดียว
เริ่มเรียนดนตรีครั้งแรกตั้งแต่เมื่อไร
ฉันเริ่มเรียนดนตรีตอนอายุ 6 ขวบ ที่สถานรับเลี้ยงเด็กอิมมานูเอล ในโบสถ์ที่อยู่ใกล้ๆ บ้าน โดยเริ่มจากการเรียนไวโอลิน แต่หลังจากนั้นเห็นว่าคนเล่นไวโอลินเยอะแล้ว จึงเปลี่ยนมาเล่นเชลโล่ตอนอายุ 11 ขวบ และเล่นจนถึงปัจจุบัน
ใครเป็นครูคนแรก
ฉันเริ่มเรียนดนตรีคลาสสิคครั้งแรกกับอาจารย์ที่เป็นมิชชันนารีชาวนอร์เวย์ ชื่อ อาจารย์สุวัย โยฮันเนสเซ่น ที่สอนดนตรีในสถานรับเลี้ยงเด็ก เขาได้สอนดนตรีที่โบสถ์ใกล้ๆ บ้าน โดยไม่คิดค่าใช้จ่าย ฉันจึงได้มาเรียนกับเขา
ทำไมถึงสนใจดนตรีคลาสสิค
ตอนเด็กๆ ฉันไม่ค่อยสนใจดนตรีมากเท่าไหร่ แต่พอฉันเริ่มโตขึ้นและเรียนดนตรีมาเรื่อยๆ ดนตรีก็กลายเป็นส่วนหนึ่งในของชีวิตไปแล้ว
ทำไมเลือกเล่นเชลโล่
ตอนแรกนั้นในโรงเรียนดนตรีไม่ค่อยมีใครเล่นเชลโล่ ฉันจึงคิดว่าอยากจะเป็นนักเชลโล่ เพราะว่าถ้าผู้หญิงเล่นเชลโล่คงดูมีเสน่ห์และเท่ห์ดี แต่หลังจากเล่นไปนานๆ ทำให้รู้สึกว่า เชลโล่เป็นเครื่องดนตรีที่จะให้เสียงทุ้ม เมื่อเล่นประสานกับเสียงแหลมๆ อย่างเครื่องสายไวโอลินแล้ว ก็จะทำให้ดนตรีไพเราะยิ่งขึ้น มันเป็นเครื่องดนตรีที่ลงตัว
ตอนนี้เรียนที่ไหน
ในปี 2563 ฉันตัดสินใจสอบเข้าศึกษาต่อในคณะศิลปกรรมศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย สาขาดุริยางคศิลป์ตะวันตก เครื่องดนตรีเอกเชลโล่
แผนการในอนาคต
ในอนาคตฉันตั้งใจว่า หากเรียนจบดนตรีจะกลับมาสอนดนตรีให้กับน้องๆ ในชุมชนคลองเตย และพื้นที่ห่างไกล เพื่อมอบโอกาสให้น้องๆ หลายคนให้ได้รู้จักดนตรีคลาสสิก เพราะเมื่อฉันได้รับโอกาสดีมาแล้ว ฉันก็ควรมอบโอกาสดีนั้นให้กับผู้อื่นด้วยเช่นกัน
